________________
(૩૩૫)
હે શબ્દ ! હું નૃપતિ ! હું ન્યાયી ! હું બુધ ! તુ જ ખરો પૃથ્વી ઉપર એકજ વીર છે; રે આજવાળા, ખલ, દુષ્ટ, ક્ષુદ્ર, કલિ તુ આને જાણે છે ? તારી દુષ્ટનીતિ તજ, એમ તે સમયે જતમાત્રના ઉચ્ચ ધેાષ થવા લાગ્યા−૮૯
એક દિવસ, મણિધિએ કેદાર માસાદ ભાગી નાખ્યાની ખબર કહી તે ઉપરથી રાજ ખસાધિપને ઉદ્દેશીને ખેલ્યો કે હે દસ્યુ! હે દુષ્ટ ! હે પાપી ! ભલે ફાવે તેમ લવ, ભલે માટેથી લવ, પણ તે દેવનું આલય ખંડિત કર્યું છે તેનું ફૂલ તું હવાં પામેછે, ને ધેર
જાયછે—૯૦
હું મહેલમાં બેઠોછું ને દેવ તે ખંડિત મંદિરમાં પડચાળે, માટે હે દેવ ! એ અવિનયનું પ્રાયશ્ચિત આપે બતાવ્યા પ્રમાણે મારે કરવુ' ઘર્યે, તેમ જે વિશેષ પ્રાયશ્ચિત્ત હોય તે પણ કરવું ઘટે, એમ અંતમાં ધારીને આ પ્રમાણે, રાજા, વાગ્ભટ્ટામાત્યને કહેવા લાગ્યા
—૯૧
થારને મેકલ, ધન મૈકલ, મજુરા મેાકલ, નેતાને મોકલ, ને એ ધામ, ચંદ્ર ( ૧ ) વૈમની પેઠે, કે ગાંધિકપુટીની પેઠે, તૈયાર થવા દે; કેમકે મારા જેવા ચેાગ્ય સ્વામી ઉપર જેમ તારી ભકિત છે તેમ મારી પણ અતિ ઉત્તમ એવા શ્રી શંભુ ઉપર છે; ( માટે એ સત્વર કરાવવું ) તે કીધું કે જે તુ ં તે સમયે અક્ષત અને અતિ સુંદર ચિત્રાદયુક્ત કહેતા હતા તેજ--૯૨
આપ સબ્ઝા (બ્રહ્મા) છે. કે શંભુ છે. એમ સ્તુતિ કરતા સુતીદ્રો “ આં સ્રષ્ટાર પ્રતિપથામહે ” એમ કહીને જેની પ્રાર્થના કરેછે
( ૧ ) ચંદ્રવેશ્મ એટલે એકજ દિવસમાં તૈયાર થાય એવા પ્રાસાદ કેમકે તેમ ન થાય તે। તે પડી જાયછે એવા અર્થછે તેથી તેની પેઠે એટલે બહુ જલદી એમ સમજવુ' એમ ટીકાકાર.
