________________
પણ ભક્તિ કરનારને તે સુલભમાં સુલભ હોઈ, ઋદ્ધિનું નિદાન છે, . એમ હું સત્ય કહું છું–૭૮
નાશી જઇને (૧) સમુદ્રમાં મજજન કરનારી તેને બ્રહ્મા પણ ખી ન શક્યા, ને તે વખતે જગન્માત્ર અતિ દુર્ગતિને પામી ગયું, એવો જે તારો પ્રભાવ તેની કલામાત્રને પણ કોઈ કલી શકે એમ
ભલે અસ્ત્ર ગ્રહણ કરો, સત્યશાસ્ત્રાદિ અવગાહ, પવત કે સમુદ્રને એલ છે, કે યજમાન અગ્નિહોત્ર ગ્રહણકર, એ બધામાં જો તારું દાસીન્ય હોય તે બધુંએ વ્યર્થ છે–૮૧
હે કમલવાસિનિ ! તમારું સુશ્લિષ્ટ વચન જાણે અમૃતને જ વરસાવે છે, ને તમારૂં મુખ પરિપૂર્ણ ચંદ્રતુલ્ય છે, નખની કાંતિ કૌસ્તુભની શોભાને ધારણ કરે છે, ને બે હાથ કલ્પદ્રુમના પલવ જેવા છે; તમે આર્યને આરિવંદ દેતાં એ, પ્રત્યક્ષ કામધેનુની પેઠે, કાંઈપણ શબ્દ કર્યા વિના, મારા ઉપર આશિર્વાદ રૂપી મહા ઉપકાર કર્યો છે, ને તમે જે, પૃથ્વી ઉપર કાંઈ પણ શબ્દ કર્યા વિના મારી પાસે આવ્યાં છે, તે તમારૂ ગમન ઐરાવતના ગમનથી પણ અતિ ઉત્તમ છે અથવા એમાં શું કહેવાનું છે? કેમકે એ બધાં એ તમારાં સહોદર છે, ને સેવા કરવામાં અતિ નિપુણ એ સર્વ તમારા ચરણની સેવા કરે છે ને જેનાં વિદ્ધમાત્ર ઘાણે કરીને ચૂર્ણ કરી નાખ્યા છે, એવો દાનાહ મારા જેવો પણ તે ચરણને નિતાંત સેવે છે–૮૨-૮૩-૮૪
પૂર્વે પણ, હે માતા ! હે પાપનાશિનિ ! તારા પુત્રને કાંઈ ન્યૂન ન હતું, કેમકે પૃથ્વી કુષ્ટપચ્યાનમયી હતી અને શત્રુસમૂહનું પૈર્ય અત્યંત વિશીર્ણ હતું–૮૫
(૧) સમુદ્રમંથન પૂર્વે દુર્વાસા ઋષિના શાપથી લક્ષ્મી સમુદ્રમાં સંતાઈ હતી એવી પુરાણકથા ટીકાકાર આપે છે.