________________
(૩૦૩) કમલિનીના પુષ્પના દલ જેવાં અરુણ લોચનવાળા થઈ, હાથીને હાક–૮૨
મદજલથી વાપી ભરી દેતા એવા, આજના હાથીની સામે, મદરૂપી નદી વહેવરાવતા પોતનાના હાથીને, તે જ સમયે, વેગથી, બ્રહ્મચારી પરશુરામ જેવા ચુલુ હલકા–૮૩
વૈમુક્ત, મૈત્રાવણીય. યજ્ઞાયરીય સામ, દેવાસુરાધ્યાય, ગર્દભાંડાધ્યાય, ગર્દભાંડીય અને ઈષેત્વક સમેત ઘોષદક, એમાંનું કશું પણ તે સમયે બ્રાહ્મણોએ ભયથી ગાયું નહિ-૯૪
યવ, તલ, કે શાલિને પણ ભુંજી શકે એવા, તથા આકાશને ગોમૂત્રના મહા લેપથી છાઈ નાખતા હોય તેવા, લિંગ, અતિ પૂલ દંતૃશલથી પ્રહાર કરતા એ અતિ બલવત્તમ હાથીઓના યુધ્ધથી ઉઠવા લાગ્યા-૮૫
ઉજવલ દારૂ પીધો હોય એવો, સુરા જેવા સર્પ જેવી આંખવાળો, આ બાણ મૂકવા લાગ્યો, અને ગોઠપ્રદેશમાં જેમ કોઈ નગરી (1) થાપે, તેમ ચુલુયરાજે પણ જ્યાં પૂર્વે કોઈનાં બાણ ન પડેલાં ત્યાં બાણ પસારવા માંડયાં–૮૬
ચાલુક્યના ભૂત્યો (૨) અન્નની તરફ વળ્યા, અને આન્નના ચાલુકયની તરફ વળ્યા, અને એમ તેમણે એમની આશપાશ રહી, ચુધના શ્રમરૂપી જે પ્રવાહિકા રોગ તેમને હતો તે શમાવ્યો–૮૭
પિતાનાં ચારિત્રથી પ્રચુત અને (તેમ થવામાં ) નિંદા અને
(૧) એ સંપ્રદાય છે કે જ્યાં ગાય રહી છે તે પ્રદેશ નવું નગર * કસાવવામાં સારો ગણાય છે એમ ટીકાકાર.
(૨) ચાહડાદિ અને આનના ગોવિંદ રાજાદિ એમ ટીકાકાર
