________________
(૨૨૨) શા માટે તું સહજ જ ગ્લાનિ પામે છે, શી પીડાથી એમ પીડાય છે, કે શી દુઃસ્થિતિથી દુઃખી છે, તારી પીડાથી મારું ચિત્ત પણ સજજ આર્ટ થઈ જાય છે, (માટે બેલ)-૩૬ - શું દુષ્ટ રીતે પીડા કરનાર, દમવાને અશક્યા, અને મહા કષ્ટ જેની સાથે યુદ્ધ થાય એવા, શત્રુઓથી તું અત્યંત લેશ પામેલો છે?—૩૭
શાસન ન થઈ શકે તેવા, દુધર્ષ, અતિ કોપવાળા, એવા પણ તારા શત્રુને હું સહજમાં શાસન આપીશ, એટલે તું દુરસ્થિતિ ન ભાગવ–૩૮
ન આપી શકાય એવી વસ્તુ પણ હે સખા! હું સુખે તારે માટે આપીશ, ને જ્યાં જવું અશકય હોય ત્યાં પણ સુખે જઈશ, માટે જાણી નથી શકાતું એવું જે તારૂ ઈષ્ટ હોય તે બેલ–૩૯
તેથી કરીને દુધ અને દુર્દશ એવા ભૂપતિને, એ પણ કહેવા લાગ્યો કે અમારૂ, રામાવાને કડિન, યુદ્ધથી હઠાવને કઠિનને સહન ન થાય તેવું, અશેષ વૃતાંત સાંભળો-૪૦
મર્યથી ક્યારે આવ્યા ? આ ચાલ્યો જ આવું છું; ક્યારે જાઓ છો ? આ જાઉં છું; આ હું આવ્યું; આ જાઉં છું, જો, એમ અન્યોન્ય સ્રોત્તર કરતા નાગલોકથી રમ્ય, એવી ભોગવતી નામની પુરી પાતાલમાં છે–૪૧-૪ર
ક્યારે આવ્યા હતાણાજ આવ્યો કયારે આવશો? હે સ્વામી હવણ આવું છું; એમ સ્વામી સાથે વાતચિત કરનારો, ત્યાં રત્નડ નામે નાગરાજ છે–૪૩
હે શંખપાલકુલ મુકુટ ! જો તમે રણમાં આવો તે હું દૈત્યોને પણ છતું એમ જેને વાસુકીએ પોતે પણ કહ્યું છે-૪૪
