________________
( ર૪૬)
પાપરૂપી કવચધરને મસળી નાખનાર હાથીના સમૂહરૂપ, એવા એમને એ રાજાએ કહ્યું-૫૧
| બાલક જેમ માલપુડાના સમૂહથી, ગાય વિનાના જેમ ગાયોના સમૂહથી, કે બ્રાહ્મણ જેમ શ્રાધભોજનથી, એમ આપના પ્રસાદથી હું હૃષ્ટ થયો છું–પર
ઉત્તમ બ્રાહ્મણઘથી માંડીને તે અધમ ગણિકાગણ પર્યત સુસ્થ કરેલી આ ભૂમિનો ભાર જેના ઉપર મૂકીને હું આત્મસાધન કરી શકું તેવો સુત આપ–૫૩
હાથથી એના મસ્તકના વાળને પંપાળતા શંકરે કહ્યું કે પૃથ્વીના બારને માથા ઉપરના વાળના ભારની પેઠે ઉતારવાની ઈચ્છાથી તું આવ્યો જણાય છે—૫૪
તારા ભાઈના દીકરા ત્રિભુવનપાલનો પુત્ર, જે ધારણ કરવા સમર્થ છે, તે કુમારપાલ અશ્વસહિત, તારી પાછળ ભૂમિને ભાર ઉપાડશે–૫૫
આમ કહીને શંભુ અંતર્ધાન થઈ ગયા, ને પછી જેવો રાજા અએ ચઢી જાય છે તેવામાં એક પાસેથી, પ્રતીહારે પ્રવેશ કરાવાયલ એ અને નમસ્કાર કરતે વિભીષણ આવ્યો–૫૬
તે બોલ્યો કે હે, અહીનyષ્ટય એ નામના યજ્ઞ વિશેષમાં હજારો ગાયોના દાનથી કડગેત્રને પ્રસન્ન કરનાર! શત્રુરૂપી તરના મહાવાત રૂપ ! મને તમારા પૂર્વ જન્મનો તમારે દસ જાણ-૫૭
સુવર્ણમય પાશથી ઝળકી રહેલા, અને અનેક બળદ સહિત, એવા રથને તજીને માત્ર પગે ચાલીને અત્ર જતા આપને સાંભળી, હું રથ વિનાજ વાયુવેગે આવ્યો છું-૫૮
તે માટે તે વિભુ! દંડધારી પુરુષે સહિત જે હું તેને સેનાઝે
