________________
ઇ, એકદમ, રાગદેવવિમુક્ત એવા એને ઉપસ્કાર કરતી, આ અસંદિગ્ધ વચન બેલી–૭૨
હું તુષ્ટ થઈ છું, તારાં પાપમાત્ર વિખેરી નાખી નિર્મલ કરું છું, હવે તને કદાપિ વિM નડનાર નથી; જે જે વિનથી તને હરકતો થઈ તેથી તેથી ઉલટું તારું તપ અધિક અધિક દીપ્યું–૭૩
વાં ક્ષેત્રપાલ, વિષ્ણુ, અને શંકરનાં, શ્વાન ગરુડ અને વૃષભ પરસ્પર સાથે તેફાન કરે છે, ને જ્યાં કામધેનુને વાછડું દૂધ પીવા માટે માથાં મારે છે એવા સ્વર્ગમાં પણ તારી આજ્ઞા અમતિહી પ્રવર્તી–૭૪
તારી ગાય સરખીને પણ પીડા થશો નહિ, ને હે વત્સ! તારો તેશ નિરુપદ્રવ રહેજો, ને આનંદ પામો, હવે સમાધિમુદ્રા ચઢાવીશ નહિ, ઉથાન પામ, તારું એથી પણ જે કાંઈ અભીસિત હોય તે પૂરવા હું તૈયાર છું-૭૫
બ્રહ્મચારી, કાર્યસિદ્ધિથી હર્ષ પામેલો, શોભાયમાન, તપથી કલેષ પામેલો, ને સુધાથી જાણે તૃપ્ત થયો હોય તેવો, ને વાણીરૂપી હારને જણે ગુંથતો, એ રાજા, પછી, પ્રસાદ મુખ લક્ષ્મીદેવીને આ પ્રમાણે સ્તવવા લાગ્યો –૭૬
હે સર્વવ્યાપિનિ ! પશ્વાદિની હિંસા કર્યા વિના જ જે કરુણામય એવાં તમારી પૂજા કરવાનો આરંભ કરે છે તે અત્યંત યશ પામી, કાર્ય સિધ્ધિ પામે છે–૭૭
અતિ નિર્મલ મતિ રાખીને જેમણે તમારા ચરણનું પૂજન પ્રાપ્ત કર્યું છે, તેમણે આત્મસ્થ થઈ કલિની વંચના કરી, પોતાના અર્થની સિદ્ધિ કરી છે–૭૮
જે ભક્તિપ્રવણ નથી તેમને તો તું દુર્લભમાં પણ દુર્લભ છે,
