________________
शीलोपदेशमाला. शब्दार्थ-(जोनवा के० ) हे जव्यजीवो ! (दाणतवजावणाई के०) दान, तप, श्रने जावनादिक (धम्माहिंतो के०) धर्म थकी पण (सीलं के) शील जे , ते ( सुकर के०) घणा फुःखथी पण पाली न शकाय एवं डे. (श्य के० ) ए प्रकारे ( जाणिय के०) जाणीने ( तठेव के०) ते शीलने विषेज (अजत्तं के०) अतिशय यत्न ( कुणह के०) करो. अर्थात् ते शील पालवामां अतिशय उद्यम करो.॥ १० ॥
विशेषार्थ- अजय, सुपात्र, अनुकंपा, उचित अने कीर्ति ए पांच प्रकारनां दान; अनशन, उनोदरी, वृत्तिसंदेप, रसपरित्याग, कायक्लेश अने इंजियपडिसंलिनता एक प्रकारे बाह्य तप तेमज प्रायश्चित्त, विनय, वैयावृत्य, स्वाध्याय, ध्यान अने कायोत्सर्ग ए उ प्रकारे अत्यंतर तप मली बार प्रकारनुं तप अने अनित्य, अशरण, संसार, एकत्व, अन्यत्व, श्रशुचि, श्राश्रव, संवर, निर्जरा, लोकसरूप, सुबोधि श्रने जिनधर्म ए बार प्रकारनी नावना विगेरे धर्मश्री पण शीलवत पालवू घणुं पुष्कर . कह्यु के, नावनादान क्षणवार के तपनी स्थिती पण नियमित डे परंतु शीलवत यावडिव पर्यंतनुं होवाथी ते पालवं पुष्कर जे. एम जाणीने हे प्राणीयो ! तमे ते व्रत पालवामांज उत्कृष्ट श्रादर करो. पण “शील पाल, तो पुष्कर .” एम जाणीने मूकी देशो नही. ॥ १० ॥
हवे ते शीलनुं प्रमाण कहे . तत् दानं सः च तपः सः नावः तत् व्रतं खलु प्रमाणं ते दाणं सो य तेवो, सो नावो तें वयं खल पमाणं ॥ यत्र ध्रियते शीलं अंतररिपुहृदयनवकीलं जैन धरिङ सोलं, अंतररिजहिययनवकीलं ॥११॥ - शब्दार्थ- (खबु के०) निश्चे ( तं दाणं के० ) ते दान, (सो तवो के०) ते तप, ( सो नावो के) ते नाव, (य के०) अने (तं के ) ते व्रत, ( पमाणं के०) प्रमाण ने के, (जल के०) जे दानने विषे, जे तपने विषे, जे नावने विषे अने जे व्रतने विषे (अंतररिजहिययनवकील के०) राग द्वेषरूप अंतरंग शत्रुना हृदयने उखेडी नांखवाने खीला समान एवा ( सील के०) शीलव्रतने, (धरिजाश के०) धारण कराय . ॥ ११ ॥