________________
પ્રા. ઉપદેશમાલાનો ગૂર્જરાનુવાદ
૨૭૧ મુનિ આવી પહોંચ્યા, એટલે ખુશ થએલી વેશ્યાએ ઉભી થઇને સત્કાર કર્યો અને જાણ્યું કે, સાધુપણામાં પરિષદો સહન ન થવાથી તેનું મન ભગ્ન થઇ ગયું લાગે છે.” “હવે આજ્ઞા કરો કે અત્યારે મારે શું કરવું ? “પહેલાં જે સ્થાનમાં અને મકાનમાં ચિત્રશાળામાં ભોગો ભોગવ્યા હતા, તેઉદ્યાનના મધ્યભાગમાં રતિમંદિરમાં ઉતરવાનું મને સ્થાન આપ.' સ્થાન આપ્યું. સર્વ પ્રકારના રસોવાળાં ભોજન કર્યા.
હવે કોશા વેશ્યા પણ સ્નાન કરી, શરીરે વિલેપન કરી, સર્વાલંકારથી અલંકૃત બની હાથમા દીપક લઇને પોતાને કૃતાર્થ માનતી મીઠી મધુરી શૃંગારિક વાતો કરવા લાગી, પરંતુ તે ક્રીડા કરવા સમર્થ ન બની. મુનિએ તેવો ઉપદેશ આપ્યો છે, જેથી વેશ્યાનો મોહ પ્રશાન્ત થયો અને સારી શ્રાવિકા બની ગઈ. રાજાની આજ્ઞા સિવાયના બાકીના કોઈ પુરુષ સાથે મારે ક્રીડા ન કરવી-આ પ્રમાણે વિકાર રહિત બનેલી તેણે બ્રહ્મચર્યની વિરતિ સ્વીકારી. - સિંહ અને સર્પને પણ ઉપશાંત કરી ચાર માસના ઉપવાસી પણ ચાતુર્માસ પૂર્ણ કરી આવી પહોંચ્યા. કૂવાના કાષ્ઠ પર વાસ કરનાર મુનિ ગુરુ પાસે આવી પહોંચ્યા, ત્યારે . ગુરુમહારાજ લગાર ઉભા થઇ કહે છે કે, “દુષ્કરકારી હે સાધુઓ ! તમારું સ્વાગત-એમ અનુક્રમે દરેકને આશ્વાસન આપ્યું. ત્યારપછી ગણિકાને ઘેર દરરોજ મનોજ્ઞ આહાર ગ્રહણ કરતા સુંદર દેહવાળા, સમાધિ ગુણવાળા સ્થૂલભદ્ર મુનિવર પણ ચાતુર્માસ પૂર્ણ કરી ઉપાશ્રયે આવી પહોંચ્યા. એટલે ઘણા વાત્સલ્ય અને પ્રેમપૂર્વક ઉભા થઇ “અતિ દુષ્કરદુષ્કરકારક મુનિનું સ્વાગત કરું છું.” એમ ગુરુએ બધાની હાજરીમાં કહ્યું – એટલે પ્રથમ આવેલા ત્રણને સ્થૂલભદ્ર ઉપર ઇર્ષા થઇ, અને બોલવા લાગ્યા કે, અમે આટલું કષ્ટવાળું તપ અને ઉપસર્ગ સહન કરીને આવ્યા. છતાં આચાર્ય ભગવંત “દુષ્કરકારક' માંડ માંડ બોલ્યા અને મંત્રીપુત્રની શરમ પડી, એટલે ચાર મહિના મનોહર આહાર વેશ્યાના હાથનો ખાધો, તેના સુંદર સગવડવાળા મકાનમાં આનંદથી રહ્યા, છતાં તેમને, “દુષ્કર-દુષ્કરકારક કહી મોટી પ્રશંસા કરી.
સિંહગુફામાં રહી કરેલી સમસ્યાવાળા મુનિના મનમાં ઈર્ષ્યા-રોષ પ્રસરવાથી બીજા ચાતુર્માસ-સમયે ગુરુની પાસે જઈ આજ્ઞા માગી કે, હું કોશાની નાની બહેન ઉપકોશાને ઘરે જઈ તેને પ્રતિબોધ કરું, શું હું કંઇ સ્થૂલભદ્ર કરતાં ઓછો ઉતરું તેમ નથી.” તેજ વાત અહિં કહેવાશે. જે સાધુ જેવા હતા, તે પ્રમાણે, “દુષ્કર-દુષ્કરકારક' એમ કહેવાયું, તો તેમાં આર્યસંભૂતવિજયના શિષ્યો તે કેમ સહન ન કરી શક્યા ? (૭૫) ગુરુએ ઉપયોગ મૂક્યો કે, આ પોતાની પ્રતિજ્ઞાનો પાર પામી શકશે નહિ, તેથી તેને જવાની ના કહી, છતાં તે