Book Title: Manivijay Gani Dadanu Sankshipta Jivan Charitra
Author(s): Unknown
Publisher: ZZZ Unknown

View full book text
Previous | Next

Page 157
________________ ૧૧૯ 1 1 1 1 */ y u v * / M p 3 ૧૦ મુ.] પુત્ર સમાગમ અનાયાસે એકાએક વહાલા પુત્રોને સમાગમ તેના અંતરઆત્માને આનંદરસમાં ગરકાવ કરતું હતું, પણ દુનિયામાં કહેવાય છે કે “અકરમીનો પડીઓ કાણે.” દુ:ખસંદેહમાં ઘેરાયેલી દીન અબળાને થયેલું પુત્રસમાગમ જન્ય અપમાત્ર સુખ તે પણ દૂદેવને ગમ્યું નહિ અને ક્ષણભરમાં તે સુખને ઉચ્છેદ થવાને અવસર આવી લાગ્યું. દીન અબળાના હદયદ્રાવક રૂદનનો કેલાહલ સાંભળી નીદ્રાધીન થયેલા સાથેના સઘળા મનુષ્ય એકદમ જાગૃત થઈ ગયા, મનુ ને કોલાહલ સાંભળી મધ્યના તંબુમાં રહેલા સાર્થવાહની પણ નિદ્રા એકાએક ઉડી ગઈ, એકદમ શય્યામાંથી ઉઠી પિતાના માણસો સહિત ત્યાં આવી પહો. ધીમે ધીમે સાર્થના માણસે પણ તે સ્થળે ભરાવા લાગ્યા. ક્ષણભર પહેલાં જે સ્થાન શાંત વાતાવરણથી વ્યાપ્ત હતું જ્યાં પહેરેગીરો સિવાય એક પણ મનુષ્યનું ગમનાગમન કે ઉ. ચાર સરખો પણ ન્હોતે થતો, તે સ્થાન આ અવસરે મનુષ્યની મેદનીથી ભરપુર ભરાઈ ગયું અને ગગનભેદી અવાજેથી કોલાહલમય બની ગયું. તે અબળાની અને યુવક પહેરેગીની ચેષ્ટા જોઈ સાથે વાતુ અતિશય રેપારૂણ થઈ ગયો. એકદમ પિતાના મનુષ્યોને હકમ કર્યો કે- જાઓ બલાત્કારથી પણ તે બન્ને પહેરેગીરને છુટા પાડી અત્યારે તમારા સ્વાધીનમાં રાખો. સાર્થવાહની આજ્ઞા થતાં જ માણસે બન્ને પહેરેગીરેને પકડી પોતાના તંબુમાં લઈ ગયા. પુત્રવત્સલ દુ:ખીણ માતાથી પુત્રનું આ દુઃખ જોઈ શકાયું નહિ, તેને તો દાઝયા ઉપર ડામ જેવું થયું, આપત્તિમાં અધિકાધિક વધારે થયે, ડુસકે ડુસકે રૂદન કરતી અને પિતાના વહાલા પુત્રો ઉપર લાંબી દૃષ્ટિ ફેંકતી શકવ્યાસ વદને નછૂટકે પિતાના સ્થાને ગઈ. રજની ઘણું બાકી હોવાથી સમુદાયમાં ફરીથી શાંતિ વ્યાપી ગઈ. સઘળાઓ નિદ્રાદેવીના સંગજન્ય સુખને અનુભવ કરવા લાગ્યા. દીન અબળા તે સ્વાભાવિકરીતે દુખને લઈને ઘણું ખરું સમગ્ર રાત્રી જાગૃતદશા Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat www.umaragyanbhandar.com

Loading...

Page Navigation
1 ... 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216