Raichandra Jain Kavyamala

Author(s): Mansukhlal R Mehta
Publisher: Mansukhlal Mehta Mumbai

Page 446

રાયચ જૈનકાવ્યમાલા.
ભાઇ થકી સ્ત્રી વઅે કુશળ તે કતને જે. કત તુમારે ફીઠાં છે ન્યા વેશ જે, જ્ઞાની ગુરૂના શા સુણિયેા ઉપદેશ જો; આઠસહેાદરી બાંધવ કિહાં રહા છે તુમે તુમે જાણી છે. સધળી વાતા મનમાં ચદ્રાવળ મુખ સાંભળી જે મળી વનમાં બે; નબળું કામ કરીને પુછે કૂંડમાં બે. માંહિ જો,
બે,
ફૂડ કપટ છળ ભેદ ઘણાં નવી દિ। કાઈ દિન તુમને વળિ કહી ને; જગત અજાણી નારી કિમ વિસવાસિએ . વિસવાસી નારી છે કપટ ન લેશે ને, વાંઢા નર પરધર જઇ કાઇ ન પૈસે બે; વિસવાસી નર ભડકણુ બીકણુ અન્ન જૈ. અહુ બિકણુ ભડકણુ અમને કિમ જાણે! તે, શેઠુ ખેાલા ન કરેા તાણાતાણા ; પતિત નવિ આવે તુમ જુઠા માલડે ને. જુઠા માલ્યાના અમને છે તેમ જે, ચંદ્રાવળી વમા સુણી ધરિયે પ્રેમ એ; દાય ધડિમાં નાાં ક્રિમ નવિ થિર રહ્યાં એ. રવા અમે સા ગઇ હાથે ઇ કાલ એ, પદ્મ ગયા તે દેખી અવળા માલ નર માટા મહિલાશ કિમ. ઝગી કરે અગા કરતાં વિધરે અંતર હેત શેઢીયે ચંદ્રાવળીએ સંસ્ક્રુત સાચવી તે। અમે પણ અંતર ખાલિએ બે. • ખાલી ચિત્ત કહ્યું રાગીએ રકત હૅલાંગ્યું જે, તા રહેવુ વજ પીળે રે જાવુ જો; દેખી ગયા પજ હતાગૈા પિત ચદ્રાવળી જે.
ભૈ,
;
ને; '
તે.
૨૦.
૨૮.
ર૯.
30.
૩૧.
ફર.
૩ર.
૨૪.
૩૫.
.