Aradhanadisar Sangraha

Author(s): Chabildas Kesrichand Pandit
Publisher: Chabildas Kesrichand Pandit

Page 7

ગણાવી બકરું કાઢતા ઉંટ પેસી જવાના” યે જોર જમાવી દીધું છે, સ્પેશ્યાસ્પૃશ્યની ભેળસેળતાને પવન જોરશોરથી કુંકાયો છે કે જેથી દરેકમાં કર્મ પરિણામની જુદાશ સગી આંખે જોઈ શકવા છતાં એક લાકડે હાંકવા જેટલી જડતાએ ઘર કરી દીધું છે.
દેવામાં પણ જુદી જુદી 'નિકા અને નાના મોટા દેવો છે. તિયામાં પણ જુદી જુદી જાતનાં પશુપંખીઓ છે કે જેની આપણે ઓછીવત્તી કિંમત આંકીએ જ છીએ તો પછી વિચારક એવી માનવ પ્રજામાં બધાં જ માનવ સરખાં કેમ હોઈ શકે છે અને તેમ નથી જ છતાં તેમ માનવું તે તો “કમળાના દર્દથી ધોળી વસ્તુને પીળી જેવી છે તેના જેવી સ્થિતિ છે.
આમ ઉચ્ચ કુટુંબમાં જન્મ ધારણ કરી કુટુંબના વારસાગત ઉચ્ચસંસ્કાર ધારણ કરવા સાથે આત્મિક વિચારશ્રેણીમાં આગળ વધતાં સાંસારિક વાસનાઓથી ઉગ્ન થયાં પણ જેનસાધ્વીપણું એટલે શકરીબેન માંથી ગુણશ્રીજીપણું મેળવી લેવું તદ્દન સુલભ નહિ હોવાથી તેમને અનિચ્છાએ પણ ખંભાતના જ રહીશ નગીનદાસ કુલચંદભાઈ સાથે લગ્નગ્રન્થિથી જોવામાં આવ્યાં. કારણ કે લેકમાં કહેવત પણ છે કે“મને દેવાય પણ યતિને ન દેવાય” એ કાતિ અનાદિ વાસનાજન્ય વિકૃતિને બરાબર સાબિત કરે છે,
આમ છતાં પણ વિરકત એવાં શકરીબેન સાંસારિક વમળમાં મુંઝાયાં તો નહિ જ પણ અનેક પ્રકારના વિકટ પ્રયત્ન કરવા છતાં ગુણોપર્ણ ન મળતાં નાસી છુટયાં છેવટે તેમના પિતૃપક્ષની અનુમતિ થતાં અને શ્વસુરપક્ષ પણ પૂ, સોભાગ્યશ્રીજીની અપૂર્વ વાણી પ્રકાશનમાં અંજાતાં બંનેયની અનુમતિથી પરમ પવિત્ર ભાગવતી પ્રજ્યા અંગીકાર કરી ગુણશ્રીજી નામને શોભાવવા ભાગ્યશાળી બન્યાં અને પૂ. સૌભાગ્યશ્રીજીનાં પંચમ શિષ્યા ગુલાબકીઝનાં શિષ્યા તરીકે જાહેર થયાં દીક્ષાને દિવસ સં. ૧૯૬૨ ના માગશર શુકલા એકાદશી (મૌન એકાદશી).