________________
[૧૩]
चिइवंदण जइविस्सामणा य सवणं च धम्मविसयं ति गिहिणो इमो विजोगो किं पुणजो भात्रणा मग्गो१ । ३१
-શ્રાવકને ચૈત્યવંદન, સાધુ--સેવા, ધર્મશ્રવણ વગેરે અનુષ્ઠાન એ પણ ચાગ જ છે, તેા જે પરમ ધ્યાનના અંગભૂત અનિત્યત્વાદિ ભાવનાઓ છે, તે ચેાગ રુપ હાય તેમાં નવાઈ શી ? અર્થાત્ તે પણ યાગરૂપ જ છે, ૫૩૧ા एमाइवत्युविसनो गिंहीण उवएस मो मुणेयव्वो । जइणो उण उबएसो सामायारी जहा सव्वा ॥ ३२॥
—ઉપર્યુક્ત ખાખતા તથા વ્રત, નિયમ વિષચક ઉપદેશ ગૃહસ્થ માટે જાણવા, અને મુનિને તેના ક્ષયાપશમને અનુરૂપ શિષ્ટ પુરૂષાએ આચરેલ સર્વ સામાચારી ના ઉપદેશ આપવે ૩રા गुरुकुलवासो गुरुतंतयाय उचियविणयस्स करणं च वसहोपमञ्जणाइसु जत्तो तह कालवेक्खाए ॥ ३३
-ગુરૂને આધીન રહી ગુરૂકુલમાં વાસ કરવા, યથાયેાગ્ય-ઉચિત વિનયનું સેવન કરવું અને યથાયેાગ્ય કાળે વસતી ઉપાશ્રય આદિના પ્રમાજનાદિ કા માં પ્રયત્ન કરવા. ૫૩૩શા
