________________
ઊરનાં સ્મણ ? -- ~~~~~~ ~~~~ ~ ~~~
આ સાંભળીને ઉષાના નયને વળી પાછા જળમય બન્યાં. છતાં ય તે બોલી હતી: “તમારા વગર રહેવાથી શું દર્દ ન થાય?” “આટલા વર્ષો વિત્યા પછી પણ...?”
એટલે ? મને તો એ વર્ષની કશી ખબર જ નથી રહી. અને તમારી સાથે રહેવાનો મને કેટલા દિવસો મળ્યા છે ? પ્રથમ
વનમાં સ્વામીનું આકર્ષણ હોય, ત્યારપછી સઘળી મમતા સંતાન પર વરસે. મને તો એ કહ્યું છે જ નહિ. મારું સમસ્ત આકર્ષણ કેવળ તમારા જ ફરતું છે તમને જ ઝંખી રહ્યું છે.” ઉષાના હાસ્ય પાછળ પણ રુદન છુપાયું હતું. ઊભું કરેલું રુદન કયાં સુધી ટકે ?
આ સાંભળી અરુણ એકાએક ચપળ બની ગયો હતો. તેણે ઉષાનું મસ્તક પોતાની છાતી પર દબાવતા કહેલું: “દિવાની ! શું હું પાછો નથી આવવાને ? ”
ઉષાના નયન-ખૂણેથી દડદડ આંસુ ટપકવા લાગ્યા. એ આંસુ , વડે અરુણની છાતી ભીની બની.
ડીવારની નિરવતા પછી અરુણે કહ્યું: “ઉષા, તું એક કામ કરીશ ? ”
શું ?”
હું દિલ્હી જઈને સુરેશ પર એક પત્ર લખીશ. તેમાં તારી ડોકટરી તપાસ કરવાનું જણાવીશ. બાને આ વાત રુબરુમાં કહેતા શરમ આવે છે. ”
એથી શું થવાનું ? ” ઉષાએ ઉદાસ સ્વરે પ્રશ્ન કર્યો હતો. અને વ્યગ્રભાવે અરુણે કહેલું: “ભલેને કંઈ ન થાય, પણ
