________________
(૧૩૪) પ્રતીમાં પુજનથી મોક્ષ કહે છે તે મૃતિમાં લાવી વચનવિલાસે સ્તવના કરીને તેમજ નિગ. ભિમાનથી કાયા તથા આત્માને નમાડી ભાવપુજા કરીને જન્મ સફળ કરે એવી રીતે તિર્યકર વિગેરે ચારે તિ થિએ કરેલું છે, તે સત્ય છે કારણ કે જે કાષ્ટ તથા તુંબડું તરે તે તારે. એ દષ્ટાંતે જે તિર્યકર જે કૃત્યથી તા. તેજ કૃત્ય તેના સાસનમાં ચાલનારને પણ બતાવે છે. વ. ળી જે વસ્તુને આરંભ પિતે ત્યાગ કર્યો છે, તેમજ ચારે તિચંને દયા સ્થાપન કરી આરંભ ત્યાગ કરવાની ભલામણ આવી છે, એ ઉત્તમપક્ષ અખિલ જગત કબુલ કરે છે,
વળી કહેવાનું કે પથ્થરનું નાવ બુડે છે. તે તેમાં બેસનાર પણ બુડે છે. તેમજ જે દેવને તથા ગુરૂને વ્યવહારીક ભાગ વલ્લભ છે તો તેઓને આશરે લઈ ચાલનાર શેવકને પણ ભેગને જ બેધ કરશે, જેમ આરંભ કરનારની સોબતે આરંભ વધે, તેમજ દુરાચારીની સબતે કરાચાર વધે એમાં કાંઈ નવાઈ નથી. તે અરે અજ્ઞાન ન ! વિતરાગ દેવે દયાસ્વરૂપ જાણયા બાદ છકાય બચાવ થવા માટે એમ કહ્યું જે “ મોમ ” એ શબ્દ સર્વ શ્રેતાજના હિતવંછક થઈને કરેલ છે. તે તો સત્ય છે. પણ એજ તિકરદેવ કઈ વખતે એમ ન કહેજે અહો ભવ્ય પ્રાણીઓ ! તમારા કલ્યાણાર્થે તિથંકર ગોલ બાંધવા માટે મુર્તા સ્થાપી છકાય જીવને હણી - ને મારી સેવાપુજા કરશે એટલે તમને અનંત લાભ મળશે, ને ત્રીજે ભવે મોક્ષ જશે, એમ કોઈપણ દીવસે
