________________
(૧૭૬) પિયશબ્દ પ્રતિમા કહે છે કે, ના વધારાથી મહા આરંભ, મહા પરિગ્રહ ને દિશ્રવનું ફળ મળ્યું છે. એમ સિદ્ધ થાય છે.
વળી મજકુર કહેલા સદગુણ ચિય જ્ઞાનધર સાધુ સદા વંદનીક પુજનક છે. કારણ કે જેજે આત્મિક વસ્તુમાં જે જે મુળ ગુણ છે તે તે સર્વ નિરજરા ફળની વૃદ્ધિ કરતા છે. જેમ તપનો ગુણ નિરજ હેતુ છે તે તેને જેમ જેમ વધારે વધે તેમ તેમ વધારે નિરજા ગુણ કરે છે. સબબ તે નાનો મુળ ગુણ કર્મ બાળવાનેજ છે તે ભગવતીજી સોળમા શતકના ચોથા ઉદેશામાં કહ્યું છે કે એક ઉપવાસથી બીજે ઉપવાસે સોગણું નિરજરા ફળ છે તેમજ ત્રણ ચાર પાંચ વિગેરે ચડતાં ચડતાં નિરજ વૃદ્ધિ થતી જાય છે. એમજ આશ્રવ હિંસા ઘટતી જાય છે. તેજ ન્યાયે ચિત્યજ્ઞાનથી જ્ઞાનાદિક ગુણ વૃદ્ધિ પામતા જાય છે. એમ સિદ્ધાંત વચન છે. પરંતુ કોઈ સ્થળે સિદ્ધાંતોમાં મુળ પાઠમાં એમ નથી જે પ્રતિમાને વંદન કરતાં અનંત ભવની ફાંસી કપાય અને મહા નિરજા ઉપરાજે એવી રીતે ન છતાં પાષાણમતી પ્રતિમા વંદનમાં નિરજા કળવે છે ને તે કલ્પનાને દુર કરવાની ખાતર ગ્રંથની મેળવણી કરી મોટા લાભ બતાવી વરે શલ્ય પ્રક્ષેપ કરેલા છે ને તેના આધારથી તન, મન ને ધનને અપૅણ કરી નિ. થંક શ્રમ લે છે તે કહેવાનું કે તેવી જ રીતે નિરારંભમાં મન, વચન અને કાયાના અશુભ ભેગને રૂંધી સ્થિરતાભાવ પામ્યા હેત તે તેઓના વાંછીતાર્થે સફળ થવાને વાં
