________________
321
ફળાવંચકસ્વરૂપ તે કર્મો તૂટે છે. તેથી જીવનાનીચગોત્રકર્મો તૂટે છે. એટલે તેથી ઊંચા ધર્મની પ્રેરણા કરે, એટલે જીવ અને નીચગોત્ર સાથે જોડાયેલી અનેક હાનિઓથી એ ઊંચા ધર્મમાં જોડાય, આમ ધર્મની પરંપરા પ્રાપ્ત પણ મુક્ત થાય છે. આમ પુરુષોના પ્રણામાદિથી થાય. તેનાથી શુભકલ્યાણની પરંપરા પ્રાપ્ત થાય. જીવ પાપકર્મોથી મુક્ત થાય છે ને ઉદય પામે છે. આમ સપુરુષોનો સદુપદેશ મળવાથી જીવ આગળ
ભિખારીએ દેરાસરોમાં પ્રભુનંદન અને વધતો વધતો છેવટે ધર્મની સિદ્ધિપર જઈ પહોચે ઉપાશ્રયોમાં સાધુવંદનનો સંકલ્પ કર્યો, સાથે રોજ છે. આમ સત્પષોનાં ઉપદેશાદિદ્વારા સાનુબંધ એક ધાન, શાક, વિષયના ત્યાગનો નિયમ કર્યો. ફળપરંપરા પ્રાપ્ત થાય, એ ફળાવંચક યોગ છે. તો તે જ ભવમાં તેના ઘણા પાપો ધોવાઈ ગયા,
પ્રભુ મહાવીરસ્વામીનો જીવ નયસાર ધન, સૌભાગ્યવગેરેનો સ્વામી બન્યો, ને
દષ્ટાંતભૂત છે. ભૂલા પડેલા સાધુ ભગવંતોને ગોચરી ભવાંતરમાં તેના જન્મમાત્રથીતે સમસ્ત રાજ્યબાર, વહોરાવી પછી માર્ગે મુકવા ગયા ત્યારે ગુરુવર્ષના દુકાળના ભયથી બચી ગયું. આ છે ભગવંતોએ આપેલો ઉપદેશ ગ્રહણ કરી સમ્યક્ત સત્પણામાદિની ખરી તાકાત.
પામ્યા. પછી એ ધર્મની પરંપરા ચાલી, સત્તાવીસમાં નાવિયોવાસ્તુ સચ્ચ વિનિયોત: ભવે ભગવાન મહાવીર સ્વામી બન્યા. सानुबन्धफलावाप्तिर्धर्मसिद्धौ सतां मता॥२२१॥
વંકચૂલે ગુરુભગવંતોને ચાર મહીના રહેવા फलावञ्चकयोगस्तुचरमो योगोत्तमः। किम्भूत
વસતિ આપી. ચોમાસાના અંતે વિદાય થતાં इत्याह सद्भ्य एव-अनन्तरोदितेभ्यः नियोगत:
ગુરુભગવંતે ઉપદેશ આપ્યો. ચાર સામાન્ય નિયમ अवश्यंतया, सानुबन्धफलावाप्तिः-तथा सदुपदेशा
આપ્યા. પણ એમાં જ પ્રગતિ સાધતા છેવટેકાગમાંસ વિના, સિદવિષયે લતા મત તિ રહ્યા
ન ખાવાના નિયમને અખંડ રાખવા મૃત્યુને વહાલું ફળાવંચકસ્વરૂપ ગાથાર્થ ઉપરોક્ત સન્દુરુષોપાસેથી ધર્મ
કર્યું, તો સમાધિ મરણ પામી બારમા દેવલોકમાં સિદ્ધિના વિષયમાં અવશ્ય સાનુબંધફળની પ્રામિ ગયા. થોડા ભાવોમાં જ કલ્યાણ નિશ્ચિત કરી લીધું. જ ફલાવંચક્યોગ તરીકે સત્પરષોને સંમત છે. આ છે ગુરુભગવંતોની ઉપાસનાનું ફળ.
ટીકાર્ય : ચરમ યોગોત્તમ-કળાવંચયોગ વિમેષ સ્વરૂપમમિધાયyતયોનનHIEકેવો છે? તે બતાવે છે – હમણાં જ કહેવાયેલા ગુનાવિયોનિનામમાત્ મોડ િગરીમતાના સપુરુષો પાસેથી તેવા પ્રકારના સદુપદેશઆદિદ્વારા શ્રવત્યિક્ષપાતાપોડક્તિ નેશતઃ રરર ધર્મસિદ્ધિના વિષયમાં સાનુબંધકળની પ્રાસિ૩૫ યુનાવ્યોનાં-નાનાં, ગમાછે. આમ સત્પષોને સંમત છે.
योगदृष्टिसमुच्चयात्, मत्तोऽपि सकाशात् जडવિવેચનઃ પ્રથમસત્પરષોનાં દર્શન. તે પછી થીમતાં-જોવામ્ વિમિત્યાદ શ્રવI[-શ્રવણેન, વંદન... તે પછી તેઓ પાસેથી સદુપદેશનું શ્રવણ. પક્ષપાતાદ્દે પક્ષપાતશુમે૭, ૩૫રોડક્તિ આ સન્દુરુષો દર્શન-વંદન કરનારા જીવની યોગ્યતા નેશત: તથા વીરપુET(હ્યા) ર૩રા. જોઇ તેની યોગ્યતાને અનુરૂપ ધર્મની પ્રેરણા આમ કુલાઠિયોગીઓ, ઇચ્છાદિયમીઓ અને વિવિધરૂપે આપતા રહે, તેનાથી પ્રેરાયેલો જીવ અવંચક્યોગોનું સ્વરૂપ બતાવી હવે પ્રસ્તુત વાત નવનવાધર્મો આદરતો રહે. એક ધર્મમાં સફળ થાય, સાથે અનુસંધાન જોડે છે.
