________________
વિજયવાવટો ફરકાવી દીધો. કરોડો સૈનિકોની સામે પણ નગરજનોની સુરક્ષા કરતા એ જિનબિંબનો - પ્રભાવ કેવો અચિંત્યું. આજે પણ જર - જમીન અને જોરૂ માટે ભારે કજીયા થાય છે. કોર્ટે આવા કજીયાથી જ ઊભરાઈ રહે છે.
૩. વૈરનું ત્રીજું કારણ વાણી : માણસ આવેશમાં આવીને ન બોલવાના વેણ બોલી નાખે છે. પછી એ વેણમાંથી વૈર સર્જાય છે. દ્રૌપદીએ નઠારાં વેણ કાઢેલાં... આંધળાના દીકરા આંધળા. આ શબ્દોમાંથી ભારે વૈરનું સર્જન થયું અને કુરૂક્ષેત્રના મેદાનમાં ભાઈઓ ભાઈઓ યુદ્ધે ચડ્યા. અઢાર દિવસના યુદ્ધમાં કુલ બહોંતેર લાખ માણસોનો કચ્ચરઘાણ બોલાઈ ગયો, આજે પણ ઘરસંસારમાં પડોસમાં માણસો ગમે તેમ બકી નાખે છે અને પછી નાનું મોટું મહાભારત સર્જાય છે.
૪. વૈરનું ચોથું કારણ છે અપરાધ : કોઈ વ્યક્તિએ કાંઈ ભૂલ કરી નાખી અને એમાં પોતાનું કાંઈ ખરાબ થાય તો માણસ વ્યક્તિ પર તૂટી પડશે અને વૈરભાવનું નવું ખાતું ખોલી નાખશે. એક ગામડામાં રાત્રે દરમાંથી સાપ બહાર નીકળ્યો અને સૂતેલા કોઈક માણસનો હાથ તેની વચ્ચે આડો આવ્યો, સાપે ડંખ દીધો અને દરમાં ભરાઈ ગયો, પેલો માણસ મરી ગયો, કુટુંબીજનો વિફર્યા અને સર્પના બીલમાં ઘાસલેટ રેડ્યું, પછી કપડાંના ગાભા ભરી દીધા. બહારથી કાંડી લગાડી, અને ભડભડતી આગમાં પેલા સાપને બાળીને સાફ કરી નાખ્યો આ છે અપરાધજન્ય વૈરનું સર્જન.
૫. કારણ વંશાનુગત વૈર કેટલાક કુટુંબમાં વંશપરંપરાગત વૈર વારસામાં ચાલ્યું આવતું હોય છે. હિંદુ અને મુસલમાન, બ્રાહ્મણ અને ક્ષત્રિય, ઉંદર અને બિલાડી, સાપ અને નોળિયા આ બધી જાતોમાં વંશપરંપરાગત વૈર ચાલ્યું આવતું હોય છે. કોઈ જ કારણ વિના વંશાનુગત વૈરના કારણે માણસો ભયંકર રક્તપાત સર્જી દેતા હોય છે. - આ પાંચેય કારણો જણાવ્યા, તેવી પરિસ્થિતિ ઊભી થાય ત્યારે મનને શાંત રાખવું, એકદમ આવેશમાં આવીને કોઈપણ જીવ સાથે વૈરભાવનું ખાતું ખોલવું નહિ. જરીક ધીરજ ધરતાં શીખવું જોઈએ. જીવનના કોઈપણ વ્યવહાર કરતાં સતત કાળજી રાખવી કે, મારા આવા પ્રકારના વ્યવહારથી સામેની વ્યક્તિના મનમાં વૈરભાવ તો નહિ આવે ને? સામેની વ્યક્તિના મનોભાવન બગડે તે રીતે વર્તતાં શીખવું જોઈએ. બોલતાં શીખવું જોઈએ. આપણે આપણી જાતને સંકોરીને ચાલવું જોઈએ. છતાં કોઈ પરાણે ગરમ કરવાનો પ્રયત્ન કરે તો પણ આપણે ક્ષમાભાવ રાખવો જોઈએ. તે વેળાએ જો ગરમ થઈ જવાય તો એક જીવાત્મા સાથે નવો વૈરાનુબંધ ઊભો થાય અને આગામી ભવોમાં તે વૈર વધતું રહે. વારંવાર પરસ્પર હુમલા થતા જ રહે એના કરતાં બહેતર છે કે, આ ભવે જ ક્ષમાભાવને ધારણ કરીને ઊભા થતા વૈરને રોકવું જોઈએ.
સમતાની પરિક્ષા પ્રસંગરંગ એક સંત કબીરની જેમ વણકરનો ધંધો કરતા હતા. વણાટકામ કરીને તેઓ પોતાનો નિર્વાહ ચલાવતા અને સાથે જીવનની સાધના પણ કરતા હતા. આથી આસપાસના લોકોમાં તેમનું સારું માન હતું. તેઓ ઘણીવાર નજીકના ગામમાં પોતે વણેલું કાપડ વેચવા જતા, એકવાર એક ઘમંડી શ્રીમંત યુવાન તે બજારમાં આવી ચડ્યો, તેની નજર એકાએક પેલા સંત વણકર પર પડી. તેમની લાંબી શ્વેત દાઢી, અને સૌમ્ય મુખાકૃતિ પરથી જ તેઓ સંત જેવા જણાતા હતા. તેમની પાસે વેચવા
