________________
૧૦૬
પૃથ્વીકાયાદિ પાંચની રક્ષા
(૧) પૃથ્વીકાયની રક્ષા માટે ઃ ગજસુકુમાલે અગ્નિની સગડી સહન કરી.
(૨) અપ્લાયની રક્ષા માટે ઃ અગ્નિકાપુત્ર આચાર્યે પાણીમાં લોહીનાં ટીપાં પડવાથી પાણીના જીવોની દયા કરી. તો કેવલજ્ઞાન પામ્યા.
(૩) તેઉકાયની રક્ષા : ભુવનભાનુસૂરિ મ. ઓપરેશન થયા બાદ શિષ્ય ચાર વાગે લાવ્યો તો તેઉકાયની વિરાધના મારા માટે થઈ તો ન લીધો.
(૪) વાઉકાયની રક્ષા : પ્રેમસૂરિજી મહારાજ - મરવાની દશ મિનિટ પહેલાં પ્રેમસૂરિજી મહારાજને પૂંઠાથી પવન નાખવા લાગ્યા તો ના પાડી દીધી આ જીવદયા પ્રેમ.
(૫)વનસ્પતિની રક્ષા ઃ સોમસુંદરસૂરિમહારાજને સાપ કરડ્યો શિષ્યોએ વનસ્પતિ લસોટીને દવા આપી તો પસ્તાવો કરીને પ્રાયશ્ચિત્તરૂપે યાવજજીવ લીલોતરી ત્યાગ અને આયંબિલ તપ કર્યો. (૬) ત્રસકાયની રક્ષા : ધર્મરૂચિઅણગાર - કીડી ત્રસજીવની રક્ષા કરી, જીવ જતો કર્યો. (૭) તિર્યંચપક્ષી : મેતારજ મુનિવરે ક્રૌંચ પક્ષીની રક્ષા કરી.
કુમારપાળના રાજ્યમાં માર શબ્દ ન બોલાતો. યુદ્ધભૂમિ પર પણ પૂંજવાની પ્રવૃત્તિ, ઘોડાઓને ગાળીને પાણી અપાતું. કુમારપાલે અઢાર દેશમાં અમારિ પ્રવર્તાવી. ચંપાએ તપ કર્યો તો દેવગુરૂની કૃપા જણાવી. આપણે જે કાંઈ કરીએ તેનો જશ મેં જ કર્યું તે લઈએ છીએ. જે કાંઈ શુભ અને સારૂં છે તે દેવગુરૂની કૃપા છે.
જૈન સાધુ એટલે પથ્થર જેવા, કોઈની ખોટી વાતનું પ્રતિબિંબ ન રાખે. જૈન સાધુ આરિસા જેવા જરૂર પૂરતી જ વાત કરે, જૈન સાધુ કેમેરા જેવા એટલે પ્રતિબિંબ પકડી લે તેવા. વખત આવે સંભળાવે તેવા.. અકબર મહાક્રોધી, મહાકામી, મહાહિંસક હતો, જ્યારે હીરસૂરિ મહારાજ મહાક્ષમાવાન, મહાશીલવાન અને મહાઅહિંસક હતા. અકબરને ત્રણ ગુણોથી વિભૂષિત કર્યો, ખરાબ કેરી સારી કેરીને બગાડે પણ આ ગુરૂ તો ઘણા સારા હતા તો રાજાને પણ ભગત બનાવ્યો અને સુધાર્યો. મુસ્લિમ કાચી મુરઘીને પણ ખાય જ્યારે જૈન કાચી કાકડી પણ ન ખાય. નિમિત્તની ચા ન પીવી, કાચાં શાકભાજી ખાવાં નહિ ઓછા પાણીથી સ્નાન કરવું આટલું તો તમે નક્કી કરો. લીલોતરી ઉપર પગ મૂકીને ચાલવું નહિ, જ્ઞાનસ્ય ફલં વિરતિઃ સડેલાં શાકભાજી લાવો, ઈયળો હોય તેને બચાવો તો આઠ આના લેખે લાગશે.
ઘરમાં ચરવળો, ચંદરવો, ચરવળી, પૂંજણી જોઈએ જ. સાધુ છ જીવનિકાયની રક્ષા કરે, જ્યારે શ્રાવક છ જીવની જયણા તો કરે જ. જે એકેન્દ્રિયની જયણા ચૂકે તે વિક્લેન્દ્રિયની ચૂકે અને છેવટે પંચેન્દ્રિયની પણ હિંસા કરે. માણસ ગર્ભપાત સુધી પહોંચી ગયો છે. જૈનો હંમેશાં અહિંસાને જ આરાધનારા હોય. પ્રથમ જાતમાં અહિંસા લાવો, પછી જગત માટે લાવો.
અહિંસા - અમારિ પ્રથમ કર્તવ્ય પૂર્ણ.
