________________ 42 ] માર્ગાનુસારી ગુણમાં પણ એ ધબડકે : એ ઉપરથી એટલું તે નિર્વિવાદ કહી શકાય કે ચેથા, પાંચમા કે છઠ્ઠા, સાતમા ગુણસ્થાનકની વાત તે ઘણું મોટી ગણાય; પણ મિથ્યાત્વ અવસ્થામાં વિકાસ પામતા માર્ગાનુસારીના પાંત્રીસ (35) ગુણેમાં પણ મટે ધબડકે અર્થાત્ મોટું દેવાળું ! કારણ કે આઠ (8) રુચક પ્રદેશ વિના અન્ય સર્વ એક એક આત્મપ્રદેશે સાગરની વેલા(ભરતી)ની જેમ ઊભરાતા અનંતાનંત મહાદુર્ગણે પ્રત્યે થે જોઈ તે અણગમે, તિરસ્કાર, પશ્ચાત્તાપ થે તે દૂર, પરંતુ ઉપરથી જાણે સ્વયં સદગુણોના સાગર જેવા સંતમહાસંત ન હોય, તે કેટીને ન ઓળ(દંભીપૂર્વકને દેખાવ, તેમજ પ્રાતઃકાળે જાગે ત્યારથી રાત્રે નિદ્રાધીન ન બને ત્યાં સુધી સ્વમુખે આત્મશ્લાઘા-સ્વજાત પ્રશંસા કરતાં કરાવતાં હેઠ અને દાંત ઘસાઈ જાય, તે થાકતા. નથી, એવી મહાહણ તુછ મનવૃત્તિ એ તે નથી મહાઆત્મવંચના છે. તેઓ ઉપદેશ દેતાં ગમે તેટલી ડાહી ડાહી. અને શાણી શાણી ધર્મની વાત કરતા હોય, પણ તેઓ ધર્મના મર્મને સમજ્યા છે એવું માનવા હૈયું શી રીતે ઉત્સાહિત બને? ન જ બને.
