________________ 74 ] માનવીના હૈયે હોવાથી તે કાળે પૃથ્યાસ્પૃશ્ય અંગે વાદવિવાદ કે વિતંડાવાદ ન હતું. જે કાળે માનના હૈયે પાપભીરુતા સાગરની ભરતીની જેમ ઊભરાતી હતી. જે કાળે આર્યસંસ્કૃતિ અને ધર્મસંસ્કૃતિના પ્રાણસ્વરૂપ સદાચાર સદ્દગુણને જાણે અજાણે અનાચાર, વ્યભિચારરૂપ કાતિલ કીડો કોતરીને ખાઈ ન જાય તે માટે ભક્ષ્યાભઢ્ય, પૈયાપેય, ગમ્યાગઓ અંગે, અને ઘૂંઘટપૂર્વક અંગ-ઉપાંગની લજામર્યાદા સદાકાળ પૂર્ણપણે જળવાય તેવી આર્ય– વેશભૂષા પ્રત્યે પૂર્ણ વિવેક જળવાતે હતે. જે કાળે પુરુષ સમક્ષ પુત્રવધૂ આદિ કોઈ પણ યુવા સ્ત્રી એકાંકી તે ન જ નીકળે, પણ પાંચ-સાત યુવા સ્ત્રીઓ હોય તે પણ નીકળતી ન હતી. સાસુ કે વડસાસુ આદિ વૃદ્ધ સ્ત્રીને સાથે હોય તે જ પુત્રવધૂ આદિ યુવા સ્ત્રી નીકળતી હતી. પરંતુ નીકળતી વેળાએ પગમાં ચંપલ આદિ તે પહેરતી ન હતી. આ ઉચ્ચ કેટિને વિનય-વિવેક અને લજજા-મર્યાદા વડીલે પ્રત્યે જળવાતી હતી. જે કાળે પિતાજી સમક્ષ તો નહિ, પરંતુ મોટાભાઈ સમક્ષ પણ પિતાનાં પુત્ર-પુત્રીને રમાડતા તે ન હતા, પણ તેડતા સુધ્ધાં ન હતા. આ કેટિની આમન્યા અને લજજા-મર્યાદા વડીલેની જાળવતા હતા. જે કાળે દશ અગિયાર (10/11) વર્ષની કુમારિકા(કન્યા)એ પણ મસ્તક ઉઘાડું રાખતી ન હતી.
