________________
૧૪૮
પ્રતિક્રમણથી પ્રીત શ્રી જિનેશ્વરદેવની વાણું ઉપર સાગ હેય છે. તેથી જીવ, પ્રશ્યલક્ષણ કર્મને ઉપાર્જન કરે છે. પરિણામે સ્વગપ વર્ગના સુખેને ભક્તા થાય છે
શુદ્ધ કર્મ પણ શ્રદ્ધા–મેધાદિના ગવાળું હોય છે તે જ્ઞાનરોગનું ઉલ્લંઘન કરતું નથી. અને મુક્તિના હેતુ તરીકે અક્ષત રહે છે.
નિશ્ચયમાં એકલીન ચિત્તવાળાને કિયા અતિ ઉપગી નથી, પરંતુ વ્યવહાર દશાવાળાને તે અતિ ગુણકારી છે. - જ્યાં સુધી અંતઃકરણ સુદઢ થયું નથી અને ચંચળપણે વર્તે છે, ત્યાં સુધી આરાધકે શાસ્ત્રોક્ત ક્રિયામાં નિરંતર સક્રિય રહેવું જોઈએ, તેમાં જરા પણ ઢીલાશ ન લાવવી જોઈએ.
વિષયના વૈરાગ્ય અને સર્જિયાના સતત અભ્યાસ વડે જ ચંચળ મનને જીતી શકાય છે. ક્રિયા વખતે મનની વૃત્તિ, સૂત્રના અક્ષરેમાં અર્થોમાં અને પ્રતિમા આદિ આલંબનેમાં રહેવી જોઈએ.
પ્રતિક્રમણ સૂત્રની ગણધરરચિતતા :
તત્વાર્થ સૂત્રમાં કહ્યું છે કે, “શ્રુતજ્ઞાન બે પ્રકારનું છે.
અંગબાહ્ય અને અંગપ્રવિષ્ટ. . અંગબાહ્ય અનેક પ્રકારનું છે. જેમકે સામાયિક, ચતુર્વિશતિ
સ્તવ, વંદન, પ્રતિકમણ, કાયોત્સર્ગ, પ્રત્યાખ્યાન, દશવૈકાલિક, ઉત્તર ધયયન, દશા, ક૫, વ્યવહાર, નિશીથ, ઋષિભાષિત ઈત્યાદિ. - આચારાંગ, સૂત્રકૃતાંગ ઈત્યાદિ જે સર્વજ્ઞ, સર્વદશી શ્રી તીર્થકર પરમાત્માઓએ પ્રવચન-પ્રતિષ્ઠાપનના ફળરૂપ પરમશુભ એવા તીર્થંકરનામકર્મના ઉદય વડે સ્વભાવથી જ પ્રકાશેલ છે અને અતિશયવાળા, ઉત્તમ વાણું અને બુદ્ધિના ધણી એવા શ્રી તીર્થકર ભગવતેના પ્રથમ શિ-ગણધર–વડે સૂત્રરૂપે રચાએલ છે તે અંગપ્રવિષ્ટ શ્રુત છે.
અને શ્રી ગણધર ભગવતેની પછી અત્યંત વિશુદ્ધ આચાયવાળા,
