________________
૧૧
દાતા પણ જો ખરેખર અવિરત હોય તો તે તિર્યંચયોનિમાં ઉત્પન્ન થાય છે અને હાથી-ઘોડા વિ.ના ભવમાં બંધન વિ. સહિત ભોગોને ભોગવતો (રહે છે.) ૫૨.
न दाता नरकं याति न तिर्यग् विरतो भवेत् । दयालुर्नायुषा हीनः सत्यवक्ता न दुःश्वरः ॥५३॥
દાતાર નરકમાં જતો નથી, વિરુતિવાળો તિર્યંચ થતો નથી, દયાળુ જન હીન આયુષ્યવાળો થતો નથી અને સત્યવક્તા દુ:સ્વર થતો નથી (સત્ય હિતકારી વચન) ૫૩.
तपः सर्वाक्षसारंगवशीकरणवागुरा । कषायतापमृद्वीका कर्माजीर्णहरीतकी ॥५४॥
(હવે તપનો મહિમા વર્ણવાય છે.)
તપ એ સર્વ ઇંદ્રિયોરૂપી હરણોને વશ કરવામાં જાળ રૂપ છે, તથા કષાયરૂપી તાપને શાંત કરવા દ્રાક્ષતુલ્ય છે અને કર્મરૂપી અજીર્ણ ને (દૂર કરવા માટે) હરડે સમાન છે. ૫૪.
=
यद्दूरं यद्दूराराध्यं दुर्लभं यत्सुरैरपि ।
तत्सर्वं तपसा साध्यं तपो हि दुरतिक्रमम् ॥५५॥
જે (કાંઈ પણ) દૂર છે, જે દુ:ખેથી આરાધી શકાય તેવું છે અને જે દેવતાઓથી દુર્લભ છે તે સર્વ તપવડે સાધ્ય છે. ખરેખર તપ એ અનુલ્લંઘનીય છે. (અચિંત્ય છે.) ૫૫.
चतुष्पथमथो यायात्कृतधर्मविधिः सुधीः । कुर्यादर्थार्जनोपायं व्यवसायं निजं निजम् ॥५६॥
હવે કરી છે ધાર્મિક વિધિ જેણે એવો પ્રાજ્ઞ પુરુષ બજારમાં જાય અને પૈસા ઉપાર્જન થાય તેવો પોતપોતાને યોગ્ય વ્યવસાય કરે...૫૬.
सुहृदामुपकाराय बंधूनामुदयाय च ।
अर्ण्यते विभवः सद्भिः स्वोदरं को बिभर्ति न ॥५७॥
