________________
૩૪
धीरः सर्वस्वनाशेऽपि पालितां यो निजां गिरम् । नाशयेत्स्वल्पलाभार्थे वसुवत्स्यात्स दुःखितः ॥४२॥
સર્વસ્વના નાશમાં પણ ધીરપુરુષે પોતાના વચનને પાળવું જોઈએ (થોડા પણ લાભને માટે વચન ભંગ કરનાર વ્યક્તિ વસુરાજાની જેમ દુ:ખી થાય. જે પોતાના વચનનો નાશ કરે તે વસુરાજાની જેમ દુઃખી થાય છે. ૪૨.
एवं व्यवहारपरः प्रहरंतुर्य मर्द्दयेत् । वैकालिककृते गच्छेदथो मंदिरमात्मनः ॥ ४३ ॥
આ પ્રમાણે ઉચિત વ્યવહારમાં તત્પર એવો શ્રાવક ચોથો પ્રહર પસાર કરે, પછી વાળું કરવા માટે પોતાના ઘરે જાય. ૪૩
एकाशनादिकं येन प्रत्याख्यानं कृतं भवेत् । आवश्यककृते सायं मुनिस्थानमसौ व्रजेत् ॥४४॥
જે શ્રાવક વડે એકાશન વિ.નું પચ્ચક્ખાણ કરેલું હોય, તે સાંજે પ્રતિક્રમણ અર્થે ઉપાશ્રયે જાય. ૪૪.
दिवसस्याष्टमे भागे कुर्याद्वैकालिकं सुधीः । प्रदोषसमये नैव निश्यद्यान्नैव कोविदः ॥ ४५ ॥
ડાહ્યો પુરુષ દિવસના આઠમા ભાગે (૪ ઘડી દિવસ બાકી રહ્યુ છતે) ભોજન કરે, પરંતુ સાંજે કે રાતે તો પંડિતજન ન જ જમે. ૪૫.
चत्वारि खलुकर्माणि संध्याकाले विवर्जयेत् । आहारं मैथुनं निद्रां स्वाध्यायं च विशेषतः ॥४६॥
સંધ્યા સમયે આહાર, મૈથુન, નિદ્રા અને સ્વાધ્યાય આ ચારકાર્યોને વિશેષથી તજે. ૪૬.
आहाराज्जायते व्याधिमैथुनाद्गर्भदुष्टता ।
भूतपीडा निद्रया स्यात् स्वाध्यायाद्बुद्धिहीनता ॥४७॥
