________________
૩૫ આહાર કરવાથી વ્યાધિ, મૈથુનથી ગર્ભદુષ્ટતા, નિદ્રાથી ભૂતની પીડા અને સ્વાધ્યાયથી બુદ્ધિની હીનતા થાય. ૪૭.
प्रत्याख्यानं धुचरिमं कुर्या द्वैकालिकादनु ।
ક્રિશ્વિયં ત્રિવિર્ષ વાપિ વહાવચેત્મમં ૪૮ વાળું કર્યા પછી દિવસચરિમ પચ્ચખાણ કરવું (સાથે જ) દુવિહાર, તિવિહાર યા ચોવિહાર કરવું. ૪૮.
अन्हो मुखेऽवसाने च यो द्वेढे घटिक त्यजेत् ।
निशाभोजनदोषज्ञो (ज्ञःस्नात्य) यात्यसौ पुण्यभाजनम् ॥४९॥ રાત્રિ ભોજનના દોષને જાણનાર જે શ્રાવક સવારે અને સાંજે બે બે ઘડી છોડે તે પુણ્યનું ભાજન થાય. ૪૯.
करोति विरतिं धन्यो यः सदा निशि भोजनात् ।
सोऽर्द्ध पुरुषायुष्कस्य स्यादवश्यमुपोषितः ॥५०॥ જે ધન્ય શ્રાવક હંમેશા રાત્રિભોજનથી અટકે છે તેને પોતાના અડધા આયુષના ઉપવાસનું (ફળ) જરૂર થાય છે. ૫૦.
वासरे च रजन्यां च यः खादन्नेव तिष्ठति ।
श्रृंगपुच्छपरिभ्रष्टः स्पष्टं स पशुरेव हि ॥५१॥ દિવસ-રાતને વિષે જે ખાતો જ રહે છે તે (માનવ છતાં શિંગડા અને પૂંછડા વિનાનો સ્પષ્ટ પશુ જ છે. ૫૧.
उलूककाकमार्जारगृध्रशंबरसूकराः ।
अहिवृश्चिकगोधाश्च जायंते रात्रिभोजनात् ॥५२॥ રાત્રિભોજનથી ઘુવડ, કાગડો, બિલાડો, ગીધ, શાંબર, ભૂંડ, સર્પ, વીંછી કે ગરોળી થાય છે. પર.
नैवाहूतिर्न च स्नानं न श्राद्धं देवतार्चनम् । दानं वा विहितं रात्रौ भोजनं तु विशेषतः ॥५३॥
