________________
૩૮
સુશ્રાવક વૈયાવચ્ચ જન્ય શ્રેય અક્ષય સમજી આવશ્યક કર્યા પછી સદ્ગુરુની ભક્તિ કરે. ૯.
वस्त्रवृतमुखो मौनी हरन् सर्वांगजे श्रमम् ।
गुरुं संवाहयेद्यत्त्पादस्पर्शं त्यजन्निजम् ॥१०॥ વસ્ત્રથી ઢંકાયેલ મુખવાળો, મીનવાળો સેવા કરતાં કરતાં ગુરુના સર્વે અંગમાં ઉત્પન્ન થયેલા થાકને દૂર કરે અને સાવચેતીથી શરીર દબાવતાં ગુરુને પોતાના પગનો સ્પર્શ તજે. ૧૦.
ग्रामचैत्ये जिनं नत्वा ततो गच्छेत्स्वमंदिरम् ।
प्रक्षालितपदः पंचपरमेष्ठिस्तुति स्मरेत् ॥११॥ પછી પોતાના ગામમાં આવેલ જિનમંદિરમાં જિનેશ્વરદેવ ને નમી પોતાના ઘરે જાય અને ધોયા છે જેણે પોતાના પગ એવો તે પંચપરમેષ્ઠીની સ્તુતિ કરે. ૧૧.
अर्हतः शरणं संत सिद्धाश्च शरणं मम ।
शरणं जिनधर्मो मे साधवः शरणं सदा ॥१२॥ મને હંમેશા અરિહંતનું શરણ હોજો, સિદ્ધનું શરણ હોજો, જિનધર્મનું શરણ હો અને સાધુભગવંતો સદા શરણ હો. ૧૨. ___ नमः श्री स्थूलभद्राय कृतभद्राय तायिने ।
शीलसन्नाहमाधृत्य यो जिगाय स्मरं रयात् ॥१३॥ કલ્યાણકારી, રક્ષક શ્રીસ્થૂલભદ્રજીને નમસ્કાર થાઓ. કે જેણે શિયળ રૂપી કવચ ધારણ કરીને કામદેવને જલ્દી જીત્યો. ૧૩.
गृहस्थस्यापि यस्यासीच्छीललीला वृहत्तरा ।
नमः सुदर्शनायास्तु सद्दर्शनकृतश्रिये ॥१४॥ સ્વયે ગૃહસ્થ છતાં જેની શીલની લીલા ઘણી મહાન હતી એવા વળી જેનું દર્શન શાસનની શોભા વધારનાર હતું એવા શ્રી સુદર્શન (શેઠને)ને નમસ્કાર હો. ૧૪.
