________________
૨૦૨ ]
તત્વતરંગિણું અનુવાદ ગ્રંથ
જનમ----
મ
મમમમમનના
માટે સેંકડો વર્ષો પહેલાનાં નીચે મુજબ પ્રમાણિકપાઠ છે.” એમ વિશાળ પત્રિકા (કેજે “પર્વતિથિનિર્ણય” નામક મહાગ્રંથને પૃ. ૮૭ થી ૮૯ ઉપર પ્રસિદ્ધ છે તે) દ્વારા જણાવીને-“પર્વ મશુરંવા ગરિ ક્ષય તૃતીયાપા સાથઃ ૦િ ” ઈત્યાદિ જે પાંચ શાસ્ત્રપાઠો જાહેર કરેલા છે તે શાસ્ત્રપાઠ મુજબ જ ભા. શુ. પાંચમના ક્ષયે ત્રીજને ક્ષય કરવાનું જણાવનારા તે શ્રી તત્વતરંગિણીને જ જતુ હવે વંચમીરથી - પ્રસંન વં ચાલુ મવિષ્યતિ' પાઠને [તે પાઠના “ભા. શુ. ૪ ના ક્ષયે તે ચોથ જે ત્રીજને બદલે પાંચમપર્વએ કરવાને પ્રસંગ આવશે ત્યારે ત્યાં તું વ્યાકુળ થઈશ (માટે એ સ્થિતિથી બચવા તું તેરસે ચૌદશ કરી” એ ખતરને જણાવેલા અર્થ ઉપરથી] એ જ ઐદંપર્યાર્થ છે કે-“તેવી જ રીતે ભા. શુ. પંચમી પર્વના ક્ષય વખતે તે એથની જેમ પંચમી પર્વતિથિને પણ ક્ષેત્રે પૂર્વ વડે ઉદયાતરૂપે અખંડ રાખવાનું હોવાથી ભા. શુ ત્રીજને ક્ષય કરે.” આ અર્થ શ્રી જંબૂવિજયજી પોતે પણ જાણે જ છે; પરંતુ તે અર્થના સ્વીકારમાં - શાસ્ત્રીયપુરાવાલદર્શન કરાવવાને બદલે શાસ્ત્રીયપૂરાવાને મુંગે મેઢે સ્વીકાર કરવાપૂર્વક “નૂતનતિથિમતપેલદશન” જ થાય. આ વસ્તુ સહન કરવી એ તેમને મુશ્કેલ જણાવાથી જ તેમણે આ રીતે શ્રી તત્વતરંગિણીના તે વાસ્તવિક ઐદંપર્યાથને (પૂ. આગમોદ્ધારકશ્રી કૃત તે લખાણમાંનાં અંતિમ લખાણને ઉડાડી દેવાનું પાપ વહારીને પણ) નિફ્લેવેલ છે. એટલા સારૂ જ તેમણે તેવું શાસનની શુદ્ધ પરંપરાનું લેપક લખાણ ઉપજાવી કાઢવું પડેલ છે! અન્યથા એ મૂર્ખશેખર કોણ હોય કે-જે તેવા નક્કર ઐદંપર્યાથનેઅંતે વિદ્વાનમાં પિતાના હાથે પિતે મૂખ લેખાવા પામે તેવાં પ્રત્યક્ષ હડહડતાં જુઠાં લખાણું કરીને પણ બેટે લેખાવવાની બાલિશતા કરે ?
આ દરેક હકીકત વિચારતાં તમને સમજાશે કે-“શ્રી જંબૂવિજયજીએ તે લખાણને અંતે જે-“છતાં સં. ૧૯૩ના શ્રાવણ મહિના સુધી આ ને આ પાઠ ઉપર તેમણે (પૂ૦ આગમ દ્વારકશ્રીએ) ગેળા ગબડાવ્યા ક્ય.' એમ લખ્યું છે તે મુજબ પૂ આગમેદ્ધારક શ્રીએ આ ને આ પાઠ ઉપર ગેળા ગબડાવ્યા નથી, પરંતુ સં. ૧૯૯૬ના તે લખાણમાં -[ શ્રી તત્વતરંગિણીના તે પાઠના શ્રી જંબૂવિજયજીને ખટકતા તે વાસ્તવિક અદંપર્યાથને તેવી ફૂટ રીતે જ પેટે લેખાવવાના બહાને અતિપ્રમાણિક અને પ્રાચીન એવા તે “શાસ્ત્રીયપૂરાવાને જ બેટા મનાવવાના ભવવર્ધક દુરાશયથી] તે શ્રી જંબૂવિજયજીએ જ ગેળા ગબડાવ્યા છે.” તે બૂકના તે પેજ ૪૯થી ૯૨ સુધીમાં શ્રી જંબૂવિ એ ચીતરેલાં તે શાસ્ત્રીય પુરાવા પોલદર્શન’નું સ્વરૂપ આ જ પ્રકારનું હાઈને તે લેખકનાં તે બધાં લખાણની અત્ર ગ્રંથવિસ્તારના ભયે ઉપેક્ષા કરવામાં આવે છે.
ઉન્માર્ગે ચઢી ગએલા ભાઈ-બહેને સન્માર્ગે આવે. શાસ્ત્રીયપુરાવાલદર્શન’ શીર્ષક તળેનાં લખાણમાં–શ્રી આનંદવિમલસૂરિજીના પાનાં અને “શાસ્ત્રીયપૂરાવા” બૂકમાંના પ્રાચીન અને પ્રચલિત પરંપરાને જ પ્રમાણ કરાવતા
