________________
ત્યારપછી રાત્રિભોજનના ત્યાગ સંબંધી કહેલ છે. તેનો સમાવેશ પણ બાવીશ અભક્ષ્યમાં છે. રાત્રિભોજનનો ત્યાગ કર્યા છતાં લગભગ વેળાએ જમવું કે દિવસ ઉગ્યા અગાઉ શીરાવવું - નાસ્તો કરવો તે ખાસ અતિચાર છે. રાત્રિભોજનનો ત્યાગ જ ન કરે તે મોટા દોષને પાત્ર છે. શ્રાવકપણાને તે ન છાજે તેવું છે.
ત્યારપછી પંદર કર્માદાનના ત્યાગની હકીકત આવે છે. એનો અર્થ વિસ્તારથી સમજવા યોગ્ય છે. અહીં તો માત્ર ટૂંકામાં જ તેનો અર્થ સમજાવ્યો છે. ૧. જેમાં અગ્નિનો પુષ્કળ આરંભ હોય તે ઈંગાલકર્મ, ૨. જેમાં વનનાં ઝાડ કપાવવાનાં હોય તે વનકર્મ, ૩. જેમાં ગાડાં, ગાડી, ખટારા વિગેરે વાહનો વેચવા-સાટવાનાં હોય તે સાડીકર્મ, ૪. જેમાં ગાડાં - ગાડી વિગેરે વાહનો ભાડે આપવામાં આવે, પોતાની તરફથી ભાડું ઉપજાવવા માટે ફેરવવામાં આવે તે ભાટકકર્મ, ૫. જેમાં પથ્થર વિગેરે કાઢવા માટે સુરંગો ફોડવાની હોય, બીજી રીતે પણ જમીન ફોડવાની હોય તે ફોડીકર્મ, ૬. જેમાં દાંત, નખ વિગેરે પશુઓનાં અંગોપાંગો વેચવાનાં હોય તે દંતવાણિજય, ૭. જેમાં લાખ, રાળ, ધાવડી વિગેરે હિંસક પદાર્થો વેચવાના હોય તે લાખવાણિજ્ય, ૮. જેમાં ઘી, તેલ, ઢીલો ગોળ, મદિરા વિગેરે પ્રવાહી પદાર્થો વેચવાના હોય તે રસવાણિજય, ૯. જેમાં અફીણ, સોમલ, વચ્છનાગ વિગેરે પ્રાણનાશક ઝેરી પદાર્થો વેચવાના હોય તે વિષવાણિજય, ૧૦. જેમાં કેશ –
