________________
સાતસ
: ૩૭ :
ચા અને શક્તિ
સમજાયું કે એ ચમત્કાર મારા સંકલ્પના હતા, મારા નિશ્ચયને હતા, મારી શ્રદ્ધાના હતા !
મારી પીડા તદ્ન શાંત થઇ, એ જોઈને બધા બહુ હુ પામ્યા અને તેના યશ પાતપેાતાની પ્રવૃત્તિને આપવા લાગ્યા, ત્યારે એ સર્વને શાંત પાડતાં મેં કહ્યું કે મને નવું જ જીવન પ્રાપ્ત થયું છે અને તે ફળ મારા શુદ્ધ સંકલ્પનું છે. ગઇ રાત્રે હું એવા સૌંકલ્પ કરીને સૂતા હતા કે જો હું
આ વેદનામાંથી મુક્ત થઇશ તેા શાન્ત, દાન્ત અને નિરારભી થઇશ; માટે આપ મને આજ્ઞા આપે. મારી પ્રતિજ્ઞાનું પાલન મારે બનતી ત્વરાએ કરવુ જ જોઈએ.
મારા આ શબ્દો સાંભળતાં જ સહુની આંખમાંથી દડ દડ આંસુ ખરી પડ્યાં અને તેઓ કહેવા લાગ્યા કે ‘ સંયમી જીવન સહેલું નથી, એ ખાંડાની ધાર જેવું છે, વેળુના લાડવા ફાકવા જેવું છે, માટે હાલ સબૂર કરે અને અવસરે ઉચિત કરો, ’ ત્યારે મેં કહ્યુંઃ • આ માહમય મિથ્યા સસ્પેંસારમાં રહીને હું જરા પણ આનંદ અનુભવી શકું તેમ નથી, માટે મને શજીખુશીથી રજા આપે.’
આ રીતે મારા નિશ્ચયમાં હું મક્કમ રહ્યો એટલે સર્વ સ`બધીઆએ છેવટે મને ઈષ્ટ માર્ગે જવાની રજા આપી અને હું... આત્મકલ્યાણને સાધવાવાળા અણુગાર ધમમાં પ્રત્રજિત થયા,
હે રાજન! આ આત્મા પોતે જ વૈતરણી નદી અને ફૂટ શાલ્મલી વૃક્ષ જેવા દુઃખી છે અને કામદુધા ગાય તથા
