________________
સાતમું:
શવ અને શકિત અને ત્રિફળાને કાઢે એ પ્રત્યેકમાં ત્રણ ત્રણ વાર બાળવું પડે છે. અથવા ગંદા પાણીને શુદ્ધ કરવું હોય તે તેમાં ફટકડી કે નિર્મલીનું ચૂર્ણ નાખવું પડે છે. તે જ રીતે મનની, વચનની તથા કાયાની શુદ્ધિ કરવી હોય તે તે માટેની ખાસ ક્રિયાઓ કરવી પડે છે. અહીં શાસ્ત્રકાર મહર્ષિઓએ તે ક્રિયાઓને ટૂંકમાં જ નિર્દેશ કર્યો છે. તેઓ જણાવે છે કેજિન મતને સત્ય માનવાથી મનની શુદ્ધિ થાય છે, જિનાગમથી વિરુદ્ધ નહિ બોલવાથી વચનની શુદ્ધિ થાય છે અને જિનેશ્વરદેવ સિવાય અન્ય કેઈ દેવ આગળ માથું નહિ નમાવવાથી કાયશુદ્ધિ થાય છે, જે સમ્યક્ત્વ કે શ્રદ્ધાને અતિ નિર્મલ બનાવે છે.”
આ પણ ઠીક છે અને તે પણ ઠીક છે” એવું મંતવ્ય અનભિગ્રહ નામના મિથ્યાત્વને લીધે ઉદ્દભવે છે એટલે તેને ત્યાગ કરીને સત્યાસત્યના નિર્ણયમાં પ્રવૃત્ત થવું ઘટે છે અને તેમાં જે સત્ય હોય તેને પકડી રાખવું યેગ્ય છે. એ રીતે શાની પરીક્ષા કરતાં શ્રી જિનેશ્વરદેવનાં વચને સર્વથા સત્ય જણાય છે, તેથી મનવડે તેમને તે જ પ્રકારના માનવા. શ્રદ્ધાળુ આત્માઓની એ અડગ માન્યતા હોય છે કે –“શ્રી જિનેશ્વરદેવાએ જે કંઈ પ્રરૂપેલું છે તે સત્ય છે.” વાણું મનને અનુસરનારી હોય છે. એટલે માનસિક શુદ્ધિ થતાં વચનશુદ્ધિ મોટા ભાગે આવી જાય છે, છતાં દીર્ઘકાલના સંસ્કારથી, પ્રમાદથી કે વ્યવધાનથી કેઈ વાકયપ્રયોગ એ થે ન ઘટે કે જે જિનદેવ કે જિનાગમની સત્યતામાં શંકા ઉઠાવનારો હોય. આ રીતે જેનું મન અને જેની વાણી
