Prashamrati Prakaran

Author(s): Rajshekharsuri, Dharmshekharvijay
Publisher: Arihant Aradhak Trust

Page 213

ગાથાર્થ સમ્યકત્વ-સમ્યજ્ઞાન-સમ્યફચારિત્રની આરાધના જઘન્યમધ્યમ-ઉત્કૃષ્ટ એમ ત્રણ પ્રકારની છે. સમ્યગ્દર્શનાદિ સંપત્તિઓના આરાધકો જઘન્ય આરાધનાથી આઠ ભવોથી, મધ્યમ આરાધનાથી ત્રણ ભવોથી અને ઉત્કૃષ્ટ આરાધનાથી એક ભવથી (=તે જ ભવથી) મોક્ષ ५। छे. (२33) तदाराधकेन यादृशेन भाव्यं तदाहतासामाराधनतत्परेण तेष्वेव भवति यतितव्यम् । यतिना तत्परजिनभक्त्युपग्रहसमाधिकरणेन ॥ २३४ ॥ तासां-ज्ञानादिसम्पदां आराधनतत्परेण-तत्सेवादत्तावधानेन तेष्वेवसम्यक्त्वादिष्वेव भवति यतितव्यं । केन ? यतिना-साधुना कर्ता । केन कारणभूतेन ? तत्परजिनभक्त्युपग्रहसमाधिकरणेन-तत्परा-ज्ञानाद्याराधनपरायणाः सामर्थ्यात् साध्वादयस्ते च जिनाश्च ते तथा तेषु भक्तिश्च-बहुमान उपग्रहश्चभक्तपानदानादिरूपः समाधिश्च-स्वास्थ्यं तेषां करणं-क्रिया तेनेति ।। २३४ ॥ સમ્યગ્દર્શનાદિના આરાધકે કેવા થવું જોઇએ તે કહે છે–
ગાથાર્થ– જ્ઞાનાદિસંપત્તિની આરાધનામાં તત્પર (=લીન બનેલા) સાધુએ સાધુઓ આદિની અને જિનની ભક્તિ, ઉપગ્રહ, સમાધિ કરી શકાય એ માટે સમ્યકત્વાદિમાં જ યત્ન (=ઉદ્યમ) કરવો જોઇએ. टार्थ- मतिजमान. ઉપગ્રહ=આહાર-પાણીનું પ્રદાન કરવું વગેરે. समापि=(शरीरनु भने आत्मानु) स्वास्थ्य. (२३४) गुणवतो यदिहैव स्यात्तदायद्वयेनाहस्वगुणाभ्यासरतमतेः, परवृत्तान्तान्धमूकबधिरस्य । मदमदनमोहमत्सररोषविषादैरधृष्यस्य ॥ २३५ ॥ प्रशमाव्याबाधसुखाभिकाक्षिणः सुस्थितस्य सद्धर्मे । तस्य किमौपम्यं स्यात्, सदेवमनुजेऽपि लोकेऽस्मिन् ॥ २३६ ॥ एवंविधसाधोरिहैव किमौपम्यं स्यादिति द्वितीयायां सम्बन्धः, की
प्रशभति. २००