Jain Katha Ratna Kosh Part 01

Author(s): Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek

Page 312

३०० . जैनकथा रत्नकोष नाग पहेलो. गोत्रदेवी श्रदृश्य थइ.ग. केटला एक दिवस पड़ी शेउनी स्त्रीय पुत्र प्रसव्यो तेनी वधामणी आवी. तेची.शेठे महोटो महोत्सव करी तेनुं जिनदत्त एवं नाम पाडयुं. नीशालें पोसालें जण्यो. सर्व कला शाख्यो. धर्मनो जाण थयो. यौवन वयें महोटा कुलनी योग्य कन्या परणावी. ते जिनदत्त पि ताने वनन ने, नीरोगी , नित्यप्रत्ये देवपूजा.करे . ___ एकदा वनमाहे ज्ञानी गुरु पधास्था, तेमने शेने पुत्र सहित जश् वांद्या. धर्मोपदेश सांनव्यानंतर चंदनशेठे प्रब्यु के हे जगवन् ! महारो जिनदत्तपु
नीरोगी महासुखी सर्वने स्नेहालु, कये कमै करी थयो.. ? ते कहो. ते वारें गुरु बोल्या के हुँ जे कढुं , ते सावधान थश्ने सजिलो. एज नगरमां धरणो वाणीयो रहेतो हतो, तेने जिनदत्तनो जीव साधारण एवे नामें पुत्र हतो. ते पिता पुत्र वेदु दयावंत हता, तेमां साधारण तो निष्पाप व्यव साय करतो. मृगलां, बागं, तित्तर, चीडां,बांधेलां मूकावतो. बंधीखाने पड़े लां मनुष्योने पोतें घरनुं व्य यापी भूकावतो. मरता प्राणीने डोडावतो. देवगुरु धर्मने संसर्ग धर्मरंगें रंगायो रहेतो, श्रीशत्रुजयतीर्थ तेणें यात्रा की धी. आयु पूर्ण करी देवलोकें ते देवता थयो. तेमां धरणानो जीव-तमें बो अने साधारणनो जीव तमारे घेर जिनदत्त पुत्र थयो . महाधनवंत नीरोगी सुखीयो थयो,ते सर्व पूर्वपुण्यने प्रनावे जाणवो. एवी गुरुना मुखनी वाणी सांजली बेतु जगने जातिस्मरणशान ऊपर्नु. पूर्वला नव दीठा. वैराग्य क पनो,तेधारें दीदा लेवा तत्पर थया. गुरुयें. कह्यु के हजी तमाळं आयुष्य घ णुं . अने जोगावली कर्म पण घणां ,तेमाटें तमें सविशेष श्रावकधर्म करो. ते सांजली पिता पुत्र वेहु गुरुने बांदीने घेर याव्या. अनेक प्रकारनां पुण्य कीधां. सुरूत कीधां, दान दीघां, व्रत लइ बेदु जण देवलोकें देवताथ या. तिहाथी षवी मनुष्य जन्म पामी मोद पामशे. इति जिनदत्त कथा ॥
हवे पीस्तालीशमी एलानो उत्तर एक गाथायें करी कहे जे. ॥ गाथा ॥ जया मोहोद तिवो,अन्नाणं खु महप्नयं ॥ पेलवं वेयणिऊं च, तया एगिदियत्तणं ॥ ५॥ नावार्थः-(जया के) जे वारे जीवनें (तिबो के) तीव्रगाढ ( मोहोदन के० ) मोहनो उदय तथा (अन्नाणं के० ) अज्ञान ते सम्यक्झाननो अनाव होय, (तया के०) तेंवारे ते पंचें यि जीव होय, तो पण तेने (महनयं के०) मोहोर्यु ले जय जेमां एवं त