________________
અને અતીતકાળની વાતો અઇયમિ-અતીત (માં) કાલમિ-કાળમાં પચ્ચપાણણ-વર્તમાન ભાગએ-ભવિષ્યમાં
જમઠું-જે વસ્તુને માટે | સંકા-વહેમ, શંકા જાણિજ્જા-જાણે ભવે-થાય, હોય એવમે-આ એજ નિત્સંકિ-વહેમ વગરનું નો વએ-બોલે નહિ નિદિસે-કહે જથ્થ-જ્યાં
ભાવાર્થ : અસત્ય છતાં સત્ય વસ્તુના જેવું સ્વરૂપ પામેલી વસ્તુ આશ્રયી વચનથી કર્મ બંધાય છે તો “અમે જઈશું જ, અમે આમ કહીશું, અમારું અમુક કામ થશે નહિ, અથવા અમે આ કામ કરશું, અથવા આ અમારું કામ કરશે.” ઇત્યાદિ આવતા કાળ સંબંધી શંકાવાળી ભાષા, તેમજ વર્તમાનકાળ સંબંધી, તથા અતીતકાળ સંબંધી ભાષા, બુદ્ધિમાન સાધુઓએ બોલવી નહિ; કેમકે બોલ્યા પ્રમાણે કોઈ કારણથી ન બન્યું તો, અસત્યનો દોષ તથા લોકમાં લઘુતા પ્રમુખ થાય છે. ૯-૭ અતીતકાલ સંબંધી તેમજ વર્તમાન તથા અનાગતકાલ સંબંધી જે વસ્તુને પોતે ન જાણી હોય તેના સંબંધમાં તે આમ જ છે કે આ પ્રમાણે હતી એમ સાધુઓએ બોલવું નહિ. ૮ અતીત અનાગત અને વર્તમાનકાળ સંબંધી જે વસ્તુમાં શંકા હોય તે વસ્તુના સંબંધમાં તે વસ્તુ આમ જ છે, એમ બોલવું નહિ. ૯ અતીત અનાગત અને વર્તમાનકાળને વિષે જે વસ્તુના સંબંધમાં નિઃશંક પણું હોય તથા તે નિષ્પાપ હોય તો તે વસ્તુ આ પ્રમાણે છે એમ કહેવું. ૧૦
તહેવ ફસા ભાસા, ગુરુભૂઓવઘાઇણી ! સચ્ચા. વિસા ન વત્તબ્બા, જઓ પાવર્સ આગમો IIII તહેવ કાણું કાણે ત્તિ, પંડગં પંડગે ન વા ! વાહિએ વા વિ રોગિરિ, તેણે ચોરેતિ નો વએ વિશા એએણણ અહેણં, પરો જેણુવહમ્મદ I આચારભાવોસન્ન, ન તે ભાસિક્સ પન્નવં ll૧૩ તહેવ હોલે ગોલિત્તિ, સાણે વા વસુલિત્તિ આ દુમએ દૂહએ વા વિ, નેવે ભાસિજજ પd I/૧૪ અજિએપજિએ વાવિ, અમ્મોમાઉસિઉત્તિ આ. પિઉસિએ ભાયણિજત્તિ, ધૂએ ગુણિ રિઆનપા
અધ્યયન-૭
૧૦૩
