Book Title: Dahyo Damro
Author(s): Kumarpal Desai
Publisher: Gurjar Sahitya Prakashan

View full book text
Previous | Next

Page 34
________________ આપી જાવ, નહીં તો તમારું રાજ આંચકી લેવામાં આવશે. પાટણનો રાજા ભીમદેવ આવું ઘોર અપમાન સહેજે સાંખી નહીં લે !' ધન્યુક પરમાર !તમે મોટી પહાડ જેવડી ભૂલ કરી. મહામહેનતે ગુર્જ૨૫તિ ભીમદેવનો તમારા પરનો ક્રોધ ઊતર્યો હતો. એને તમે વધાર્યો. હવે એ રાજવી તમને જિંદગીભર કેદખાનામાં રાખશે. ઘાણીએ પાલશે.. ધન્યુંકે કહ્યું, ‘કૃષ્ણદેવ, કપરે વખતે મિત્રને મદદ હોય, મૈણાં નહીં. કંઈક ઉપાય બતાવો. રાજ જાય તો જાય, પણ જીવ ન જાય તેવું કરો ! કહો તો નાસી છૂટું.’ કૃષ્ણદેવ વિચારમાં પડ્યો. અનેક ઉપાય ખોળ્યા, પણ કોઈ રીતે બચાવ થાય એમ લાગ્યું નહીં, પણ એકાએક એમને ડાહ્યો ડમરો યાદ આવ્યો. એમણે કહ્યું : ‘ધન્ધુક પરમાર ! મારા ગામમાં એક દામોદર મહેતા નામનો ચતુર માનવી રહે છે. સહુ એને ડાહ્યા ડમરાના નામે ઓળખે છે. ભલભલા વિદ્વાનો ને ચત્રોને પાણી પાય એવો છે. એમ કહેવાય છે કે ચતુરાઈ નામની નાર ડમરાની આગળ, એ જેમ ડમરુ વગાડે એમ એ નાચે છે. માટે એને બોલાવીએ. ‘ડૂબતો માણસ તણખલું ઝાલે, પણ એટલું યાદ રાખજો કે કાલે ભીમદેવ પાસે હાજર થવાનો દિવસ છે. વેળા વહી જશે તો ભારે થરો !' તાબડતોબ ડમરાને બોલાવવામાં આવ્યો. ડમરાભાઈ તો આવ્યા. પોતાના મિત્ર સિદ્ધપુરના દંડનાયક કૃષ્ણદેવને નમસ્કાર કર્યા. કૃષ્ણદેવે ચંદ્રાવતીના રાજવીની ઓળખાણ કરાવી આખી ઘટના કહી. ડમરાએ વાત સાંભળી. થોડી વાર વિચાર કરીને બોલ્યો, ‘રાજવી ! અબઘડી જણાવી દો કે સવારીમાંથી પાછા ફરવાનું કારણ ખૂબ ખાનગી હોવાથી, આપને અંગત રીતે મળવા આવી રહ્યા છીએ.’ ડમરો દરબારમાં 33

Loading...

Page Navigation
1 ... 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105