Dahyo Damro

Author(s): Kumarpal Desai
Publisher: Gurjar Sahitya Prakashan

Page 73

ડમરાએ કહ્યું, ‘અવંતિનાથ, અબી ને અબી
મારું મસ્તક ધડથી અલગ કરો, ' પેટ ભરાતાં નથી. કાં તો મને ગરદન મારો, કાં હું માનું તે આપો !”
ડાહ્યા દામોદર ! હું પ્રસન્ન છું. માગે તે આપું.' ‘ત્રણ વર્ષ સુધી ગુજરાત સાથે સંધિનું વચન આપો.'
‘વચન આપ્યું, ડાહ્યા દામોદર. બપોરે રાજસભામાં આવજે. અત્યારે માળવાની મહાન માલણ ચંપાને ત્યાં જા, ને ઉતારો કર.'
રાજા ભોજ ને મંત્રી બુદ્ધિસાગર પાછા ફર્યા.
માલણ ચંપાને તરત ખબર પહોંચી. એ ડાહ્યા દામોદરને સામે પગલે લેવા આવી. ચંપા માલણ તો માલણ જ ! શો ઠાઠ, શું રૂપ ! શો ઠસ્સો ! શી ચતુરાઈ !
ચંપા માલણ ચતુર હતી. દામોદર એનાથી સવાયો ચતુર હતો.
S 1 ડાહ્યો ડમરો