Supasnahachariyam Part 02

Author(s): Lakshmangani, Hiralal Shastri
Publisher: ZZZ Unknown

Page 79

जो वित्तुं तइयव्वयमुच्छाहर तकरे जणे मुसिउं । इहलोए परलोए दुक्खं सो लहइ महणोव्व ॥ १ ॥ तथाहि ;
सप्पायारं बहुसउणसेवियं पउरसावयाइन्नं । अत्थि नयरं पसिद्धं महाअरण्णव कुसुमपुरं ||२|| उव्वूढखमाभारो निव्वूढदओ परूढगुरुवंसो । वरपव्बउव्व सुथिरो राया वइरोयणो तत्थ || ३ || महुमहतणुव्व लच्छीए परिगया वरविलासकयसोहा । ललिया तस्सत्थि पिया सारंगसुदंसणसणाह ॥ ४ ताणं दुलहराओ पुत्तो असुरोव्व सुरसमूहस्स । गुरुदुक्खलक्खखाणी महणो नामेण से मित्तो ||५|| कस्सवि हरेइ दव्वं कस्सवि महिले बलावि गिरहे । उम्मिट्टकरिवरो इव उम्मूलइ नयसमूहं सो || ६ || तो परजण रावं करेइ रायस्स अग्गओ एवं । देव ! अनाहव्व पुरी कुमरेण विलुंटिया अहिये ||७|| तो नरनाहो कुमरं रुट्ठो तज्जेइ रे दुरायार ! । मह सीमं मुत्तणं गच्छसु सिच्छाए निच्छयओ ||८|| न हु होसि तुमं पुत्तो जो मह पुव्विलपुरिसपंतीए । जत्तेण पालियाओ पयाउ लूडेसि लीलाए ||९ पसुपुत्तपवित्तिय तुल्लयं खु रज्जव्वयं वयंति बहा । तं विवरीयं जायइ तुह दोसे मह सहतस्स ||१०|| एसोय लक्खहोमो एवं सरवदेवगिहकरणं । नीईए पालिज्जइ जं नियरज्जे जणो सव्वो ॥ ११॥ . उक्तं च
" दुष्टस्य दण्डः सुजनस्य पूजा न्यायेन कोशस्य च संप्रवृद्धिः । अपक्षपातो रिपुराष्ट्ररक्षा पञ्चैव यज्ञाः कथिता नृपाणाम् ॥ किं देवकार्येण नराधिपानां कृत्वा हि मन्युं विषमस्थितानाम् ? |
यो गृहीत्वा तृतीयव्रतमुत्साहयति तस्कराञ्जनान् मोषितुम् । इहलोके परलोके दुःखं स लभते महन इव ॥ १ सप्राका (पधा) रं बहुसगुण (शकुन) सेवितं प्रचुरश्रावका ( श्वापदा) कीर्णम् ।
अस्ति नगरं प्रसिद्धं महारण्यमिव कुसुमपुरम् ||२||
उद्व्यूढक्षमाभारो निर्व्यूढदयः (दकः) प्ररूढगुरुवंशः । परपर्वत इव सुस्थिरो राजा वैरोचनस्तत्र ॥ ३ ॥ मधुमथतनुरिव लक्ष्म्या परिगता वरविलासकृतशोभा । ललिता तस्यास्ति प्रिया सा ( स ) रङ्गसुदर्शनसनाथा ॥ ४ तयोर्दुर्लभराजः पुत्रोऽसुर इव सुरसमूहस्य । गुरुदुः खलक्षखानिर्महनो नाम्ना तस्य मित्रम् ॥५॥ कस्यापि हरति द्रव्यं कस्यापि महिलां बलादपि गृह्णाति । उन्मुक्तकरिवर इवोन्मूलयति नय ( नग ) समूहं सः ततः पौरजनो रावं करोति राज्ञोऽयत एवम् । देव ! अनाथेव पुरी कुमारेण विलुण्टिताऽधिकम् ॥७॥ ततो नरनाथः कुमारं रुष्टस्तर्जयति रे दुराचार ! । मम सीमानं मुक्त्वा गच्छ स्वेच्छया निश्चयतः ॥८॥ न खलु भवसि त्वं पुत्रो यो मम पूर्वीय पुरुषपङ्कया । यत्नेन पालिताः प्रजा लुण्टसि लीलया ॥९॥ पशुपुत्रप्रवृत्तौ तुल्यं खलु राज्यत्रतं वदन्ति बुधाः । तद् विपरीतं जायते तव दोषान् मम सहमानस्य ॥ १० ॥ एष च लक्षहोम एतत् सरः कूपदेवगृहकरणम् । नीत्या पाल्यते निजराज्ये जनः सर्वः ॥११॥
' यद्
१. व खवणं ।