________________
કેવો હૃદયંગમ આ માર્ગ !
ચોથું ચરણ : અપ્રમત્તતા પૂર્વકની સાધના શરૂ. અપ્રમાદને ઘૂંટ્યા ક૨વાનો છે. હોશને પ્રબળ બનાવ્યા કરવાનો છે.
ફકીર અંધારી રાતે એક વૃક્ષ નીચે બેઠા છે. તેમણે એક માણસને આજુ બાજુ ટહેલતો જોયો. પૂછ્યું : કોણ છો ? એ કહે છે : હું વૉચમેન છું. આ બંગલો મારા શેઠનો છે. હું એમનો નોકર છું. આખી રાત મારે બંગલાની ચારે બાજુ આંટા ફેરા લગાવવાના છે. અને એ રીતે સુરક્ષાની જવાબદારી મારે નિભાવવાની હોય છે.
ફકીરે વિચાર્યું : મારા માલિકની આજ્ઞા પ્રમાણે મારેય ચોવીસ કલાક અપ્રમત્ત રહેવાનું છે. પણ હું કેટલો સમય હોશમાં રહી શકું છું ?
સાધનાને હોશની / જાગૃતિની પૃષ્ઠભૂ પર લઈ જવી જોઈએ. હોશ : ‘હું’નું સતત સ્મરણ. એ સતત સ્મરણ સાધનાને પ્રભુના અનુગ્રહથી ભીની, ભીની રાખે છે.
‘હું’ની સ્મૃતિ, સાધના, પ્રભુના અનુગ્રહની વૃષ્ટિ, ‘હું’ભાવ તરફ એક ડગલું આગળ.
સાધનામાં થતો અનુભવ એ જ પ્રભુના અનુગ્રહની અનરાધાર વરસતી ધારા છે. શ્રીપાળ રાસમાં ઉપાધ્યાય શ્રી યશોવિજય મહારાજ
પોતાને થયેલ અનુભવને આ રીતે શબ્દોમાં ઢાળે છે : ‘તૂઠો તૂઠો રે મુજ
સમાધિ શતક ૧૫૪
*
