________________
મહાત્મા દઢપ્રહારી
ઠેકાણે નીચો. દુર્ધર આવો રસ્તો વટાવી આગળ ચાલ્યો. રસ્તો એથી પણ ભયંકર આવ્યો. મોટા મોટા ખડકો આવ્યા. ધોધમાર ઝરણાં આવ્યાં. મહામહેનતે પસાર કર્યાં. ત્યાં ઝાડી કહે મારું કામ. સૂરજનારાયણ પ્રકાશે, પણ અહીં અંધારું ઘોર. ચાલતાં ચાલતાં સાંજ પડી.
દુર્ધર એક ઝાડ પર ચડ્યો. રાત ત્યાં જ ગાળવા વિચાર કર્યો. થોડી વારમાં જ જંગલી જાનવરોના અવાજ સંભળાયા. ઘડીકમાં સિંહની ગર્જના તો ઘડીકમાં વાઘની ત્રાડ. ઘડીકમાં શિયાળવાંની કિકિયારી તો ઘડીકમાં ચિત્તાનો અવાજ. આખી રાત જંગલી પશુ આવ્યાં ને ગયાં. દુર્ધરે એમને જોતાં જોતાં રાત પસાર કરી.
૨૭
વહાણું વાયું. જંગલી જાનવરો પોતપોતાની બોડમાં ભરાયાં. પંખીઓ ઝાડ પર ગીત ગાવા લાગ્યાં, એટલે દુર્ધર નીચે ઊતર્યો, આગળ ચાલવા લાગ્યો.
થોડી વારમાં ભીલોનાં ઝૂંપડાં દેખાયાં. દુર્ધરને ખૂબ આનંદ થયો. તે અહીં જ નીકળ્યો હતો. જ્યાં થોડું ચાલ્યો ત્યાં આવ્યા કેટલાક ભીલ, રંગે કાળાં ભૂત. કપડામાં એક લંગોટી ને હાથમાં તીરકામઠાં. તેમણે દુર્ધરને પકડ્યો. લઈ ચાલ્યા રાજા પાસે.
થોડું ચાલતાં એક અંધારી ગુફા આવી. ત્યાં ભીલોનું ટોળું બેઠેલું. તેમણે આ દુર્ધરને જોયો એટલે રાજી થયા. માંહી
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
