________________
चौमासी
व्याख्यान ।।
तेर काठीयार्नु स्वरूप॥
॥२८॥
मासक्षपण करनारा, मासक्षपणने पारणे तेना घरने विषे पेठा, ते देखी नागश्री विचार करे छे के, म्हारा द्रव्यनो व्यय फोगट न जाय तो सारुं, एजाणी दुष्ट बुद्धिथी धर्मरुचि मुनिने ते कडवा तुंबडान शाक व्होराव्यु. अहो अहो! स्वीनी बुद्धिने धिक्कार छ ! के पोताना घरमां साक्षात् कल्पवृक्ष, कामघट, कामगवी, चिंतामणिरत्न, सूर्य अने पुन्यना समुद्र समान, मुनिने आवेला जाणी, आ स्वीये तेने आकडाना वृक्ष समान, राहु समान, कुंभारना घडा समान, खाबोचीया समान, अने पथरा समान, गणी कडवा तुंबडा- शाक व्होराव्यु, सरल बुद्धिवाला ते महात्माये शुद्ध बुद्धिथी ते लीधुं अने उपाश्रये पोताने स्थाने आवी ते गुरु महाराजने देखाडद्यु, गुरु महाराजे ते देखी कह्यु के, हे महानुभाव ! आ शाक तो विषप्राय-विषमय छ, ते वापरवा लायक नथी, माटे शुद्ध स्थान जीवजंतु विनानुं होय, ते स्थाने आ शाकने परठी आवो. गुरु महाराजनी आवा प्रकारनी आज्ञा थवाथी महात्मा धर्मरुची अनगार शुद्ध भूमी प्रत्ये तेने परठववा चाल्या. कुंभारना नींभाडामां घणी ज राख होवाथी त्यां गया अने राखना ढगलामां जेवा परठववा मांडे छे, तेवामां ते शाकना रसर्नु एक बिंदु मात्र नीचे पडघु, तेथी तेनी सुगंधथी आकर्षभाव पामी, घणी कीडीओ त्यां आवी, अने तेनी गंधथी ज तमाम मरण पामी, एवा प्रकारे घणी कीडीयोना मरणने देखी पापना भीरु ते मुनि महात्मा विचार करे छे के, अरेरे ! आ महान् अकार्य थाय छे. एक बिंदुना पडवाथी आटली कीडीयोनी हानि थइ, तो संपूर्ण शाक परठववाथी असंख्याता जीवोनो नाश थशे, तेनुं प्रबल पापकर्म म्हारे मस्तक चोटशे. हुं महाव्रतधारी छु, सर्वथा प्रकारे जीवहिंसा करवाना में पच्चरूखाण कर्या छे. छतां जो हुं हिंसा करीश तो जीवोना नाशनी साथे ज म्हारु संयम नष्ट थशे, एटलं ज नहि, पण हुं महान् पापकर्मनो भागीदार थइ परलोकने विषे रौरव
4卐卐卐4999
-卐AAy
॥२८॥
