________________
પરિત્યાગ કરે છે તે બધા આત્માઓ ઈશ્વર સ્વરૂપ પરમાત્મા બની શકે છે. ફરક એટલો જ કે કેટલાક મુખ્યત્વે પોતાની જાતના વિશુદ્ધીકરણમાં ઓતપ્રોત થઈને ઈશ્વરપદ પ્રાપ્ત કરે છે જ્યારે કેટલાક-બહુ થોડા-રોમરોમથી જગતનું પણ કલ્યાણ ઝંખે છે અને તે માટે ભગીરથ પુરુષાર્થનો જંગ ખેલી નાખે છે.
પરમાત્મા ભગવાન મહાવીરનો આત્મા પણ એક વાર કુંભકર્ણ અઘોર નિદ્રામાં જરૂર હતો. પણ “નવસાર-તલાટી'ના એમના જીવનમાં પહો ફાટયો; પછી તે જ જીવનમાં સદગુરુનો યોગ થતાં એ આત્માના જીવનમાં પરોઢ થયું. આત્મા અન્તરાત્મા બન્યો.
પરોઢ એટલે જાગૃતિ.
પણ આ જાગૃતિ પરોઢની છે એટલે એમાં ફરી ઝોકાં પણ આવી જાય એ ખૂબ જ સંભવિત છે
ભગવાન મહાવીરના અન્તરાત્માના જીવનના એ પરોઢમાં પણ ઘણી વાર એવાં ઝોકાં આવ્યાં અને ગયાં. જાગીને, બેસીને, ઊભો થઈ ગએલો એ આત્મા ફરી પાછો નિદ્રાધીન જીવનમાં ફેંકાઈ ગયો !
સહુના જીવનના આધ્યાત્મિક વિકાસમાં આવી ઉથલપાથલો તો થતી જ રહે. એવા આંચકાઓ તો આવતા જ રહે. તેજીમંદીના વાયરા તો સતત વીંઝાતા જ રહે.
પણ એટલા માત્રથી અકળાઈ જવાની કે હતાશ થઈ જવાની કશી જરૂર નથી કેમકે જાગૃતિ ૧૦ જ મહાન છે.
એક વાર પણ જાગૃતિને પામો. પછી કદાચ ગમે તે થાઓ. તોય તમારી પરમાત્મા દશા અફર બની રહી છે.
ભગવાન વીરનો આત્મા પણ એવી અનેક પછડાટો ખાઈ ચૂકયો.
એણે સર્વોત્કૃષ્ટ રાજવૈભવના જીવન પણ આલિંગ્યાં અને ઘોરાતિઘોર દુ:ખો પણ અનુભવી લીધાં. ૯ પુનઃ પુનઃ મિથ્યાત્વ પ્રાપ્તિ. ૧૦ સમ્યકત્વ ૧૧ ચક્રવત્તપદ ૧૨ સાતમાં નારકનાં દુઃખ
