________________
પ્રસ્તાવના
બુધ—આગમના રહસ્યની પરીક્ષામાં ઉતરનાર તે ‘બુધ’ (પૃ. ૬૨). ભકિત—સર્વશકિતમાન તીર્થંકરનાં વચનને અંગે પ્રવવું તેનું નામ ‘ભક્તિ’ (પૃ. ૬).
ભટકતી તે રખડતી પ્રજા—મેળવીને લઈ જનાર તે ભટકતી પ્રજા' અને મેળવેલું મેલી જાય તે ‘રખડતી પ્રજા' (પૃ. ૪૩).
મહેલ—જેમાં જગતના વ્યવહાર હોય તે મહેલ' (પૃ. ૧૨૨). વચનની આરાધના-વચનમાં કડેલી વાત સમજવી અને તે પ્રમાણે વર્તાવ કરવા તેનું નામ ‘વચનની આરાધના’ (પૃ. ૨૭૧), શ્રુતતીર્થંકરે જે વચનયોગથી કહ્યું તે ‘શ્રુત’ (પૃ. ૨૨૭). સિદ્ધપણું—કાળને કાળિયો કરનાર એક જ વસ્તુ તે સિદ્ધપણું” (પૃ. ૨૬૩).
સૂક્ષ્મ નિગાઃ—કાઇ પણ જગ્યા પર શરીરની ભાગીંઢારી હાય તે તે ‘સુક્ષ્મ નિર્ગાદ’ (પૃ. ૨૩૩),
હિન્દુ—એક ભવથી ખીજે ભવ, ત્રીજે ભવ, ચેાથે ભવ, પાંચમે ભવ આમ ભવ્રાંતર કરનાર આત્મા તે ‘હિન્દુ’ (પૃ. ૧૬૯).
મૂળ——વ્યાખ્યાતા પોતાના ગાંડની કાઇ વાત કહેતા નથી. જાણે કાઇ ને કાઇ પ્રૌઢ અને પ્રાચીન ગ્રન્થને આધાર લીધા વિના તેઓ એક ડગલું પણ ભરવા ઇચ્છતા ન હોય એમ લાગે છે. દા. ત. પૃ. ૩૫માં ‘દાન શીલ,...લાવવામાં ગણે એ હકીકત જે એમણે કહી છે અધ્યાત્મકપદ્રુમ (અધિ. ૯)ના નિમ્નલિાખત નવમા પદ્યતે લક્ષ્મીને છે.
તે
"वशं मनेा यस्य समाहितं स्यात्
૩૧
किं तस्य कार्य नियमैर्य मैश्च । यस्य च दुर्विकल्पैः . જિ. તય હાય નિયમ મÆ? બા
હત મના
