________________
અશકયાર ભાદિ ઉપર શિવભૂતિનું ચરિત્ર.
( ૨૧૩ )
કરાતું એવું જ અનુષ્ઠાન, નહીં કે સ, એમ જાણવું. તે મ ક્રમતિ સાધુ શિવભૂતિની જેમ એટલે પહેલા દિગ ંબરના જેમ મહામેાહને લીધે સમ્યક્ આરંભવાળા એટલે સન્નાર ભવાળા નથી જ. અભિપ્રાય એ છે જે—અકૃતજ્ઞતા અને અજ્ઞાનના અધિકપણા વિના કાઇ પણ માણુસ પરમ ઉપકારી ગુરૂની છાયાના નાશ કરવા ઉત્સાહી થતા નથી. ૧૧૯.
— –
શિવભૂતિની કથા—
,,
વીરપુર નામના નગરમાં સિંહૅરથનામે રાજા હતા તેને સાહસ, બળ અને માનને ધારણ કરનાર એક શિવભૂતિ નામના સુભટપતિ હતા. તે શૂરવીર હાવાથી રાજાએ તેને મથુરાના રાજાને પકડવાંની આજ્ઞા કરી. તેથી તે સામતા અને મંત્રીઓ સહિત ચાલ્યા. પછી પહેલુ પ્રયાણ આવ્યું ત્યારે સર્વ સામંતાદિકને સ ંદેહ થયા કે“ ઉત્તર અને દક્ષિણ એમ એ મથુરા છે તેમાં કઇ મથુરાને ગ્રહણુ કરવાના આપણને આદેશ આપ્યા છે ? ” જો આ સૌંહ રાજાને પૂછ્યું તેા તે અવશ્ય ક્રોધ પામશે. તેથી હવે આપણે શું કરવું? ” આ પ્રમાણે તેઓ ચિંતાતુર થયા ત્યારે તેને શિવભૂતિએ કહ્યું કે“ અરે ! એમાં ચિતા શી છે ? આપણે એકી સાથે બન્ને મથુરા લઇ લેશું. ખાળકા મળવાન થાય તા તેના કાર્ય માં કાંઇ દોષ ગણાતા નથી. પરંતુ એક તરફ હું એકલા અને ખીજી તરફ તમે સવે` એકઠા થાઓ. એમાંથી જે દુર્ગાહ્ય હશે તેને હુ એકલા ગ્રહણ કરીશ, અને ખીજીને તમે સર્વે થઇને ગ્રહણ કરજો. ” આ પ્રમાણે સાંભળી તે સર્વે તેમાં સંમત થયા. એટલે શિવભૂતિએ ગુપ્ત રીતે જઇ દક્ષિણુ મળ્યુ. રાના સ્વામીને એકદમ પકડી લીધા, અને ખીજાઓએ ઉત્તર મથુરાના સ્વામીને પકડયા. પછી રથવીરપુર નગરમાં જઇ રાજાને એકી સાથે એઉ વધામણી આપી. તે સાંભળી રાજા અત્યંત તુષ્ટમાન થયા, અને
•
