________________
( ૧૯૪ )
ધમ રત્ન પ્રકરણ.
રાના પટ્ટ વિગેરે કરાવવામાં પણ ગીતાએઁ દૂષણુ આપતા નથી. કારણુ કે તેઓ ઘણાં ખિ એના અંતરાયથી ભય પામે છે. અને વળી આગમમાં તેના નિષેધ પણ દેખાતા નથી. તેથી તે મૌન જ ધારણ કરે છે. કારણ કે ગુરૂના ઉપદેશ આ પ્રમાણે છે. જે કાર્ય બહુ ખ્યાતિને પામેલુ` હાય, અને સૂત્રમાં કાઈ પણ ઠેકાણે તે કરવાનુ કહ્યુ ન હાય તેમજ તેના નિષેધ પણ જણાતા ન હાય, તેવા કાર્ય માં ગીતાા ઞાન જ રહે છે. ’’ તથા--“ સૂત્રના ભણિત એટલે વચનને વિષે સૂત્ર જ પ્રમાણુ છે, અને સૂત્ર ખાાને વિષે સવિગ્ન ગીતા બહુ જનાએ સેવેલી જે આચરણા તે પણુ પ્રમાણ જ છે. ” વળી હરિભદ્રસૂરિએ પણ ત્રણ પ્રકારની પ્રતિષ્ઠા કહેલી છે. તે વિષે તેમણે કહ્યુ છે કે--ત્ર્યક્તાખ્યા, ક્ષેગાખ્યા અને મહાખ્યા એ ત્રણ પ્રકારની પ્રતિષ્ઠા છે. તેમાં જે કાળે જે તીર્થ કર હાય ( જે તીર્થંકરનું શાસન વ તુ હાય ) તેની જે પ્રતિષ્ઠા કરવી તે પહેલી વ્યક્તા પ્રતિષ્ઠા છે એમ સિધ્ધાંતને જાણુનારાઓ કહે છે. ઋષભસ્વામી વગેરે સર્વે ( વમાન ચાવીશીના ) તીર્થંકરાની જે પ્રતિષ્ઠા કરવી તે ખીજી ક્ષેગા નામની પ્રતિષ્ઠા કહેવાય છે, અને એક સા ને સીતેર જિનાની સ્થાપના કરવી તે ત્રીજી મહા પ્રતિષ્ઠા કહેવાય છે,” અહીં કેઇ એમ કહે કે-આ પ્રતિષ્ઠા જૂદા જૂદા ખિ અને સ્થાપવાની છે. આવું તેનું કહેવું યેાગ્ય નથી. કારણ કે હૃષ્ટ પદાર્થીમાં કલ્પના કરવી અયેાગ્ય છે. કેમકે વિચારપૂર્વક કાર્યને કરનારા વિદ્વાના દુષ્ટ પદાર્થના ત્યાગ કરી અષ્ટની કલ્પના કરતા નથી. આવી રીતે યુદ્ધ શ્રદ્ધાળુ ( સાધુ ) શ્રુતને અનુસારે જ પ્રરૂપણા કરે છે. ૧૦૩.
