________________
ત્રીજે ભેદ દેશ શુદ્ધિનું સ્વરૂપ. (૧૩) અને છૂપા(મા)વલિકાના કર્તાએ તે જ અને અનુવાદ કર્યો છે, પ્રમાણિક અને સિદ્ધાંતિકના શિરેમણિ સમાન શ્રી જિનેધર નામના આચાર્યે સ્થાનકોષ નામના શાસ્ત્રમાં તે જ અર્થ વિશેષે કરીને સ્થાપન કર્યો છે, અને તેમના શિષ્ય શ્રી અભયદેવસૂરિએ પણ પંચાશકની વૃત્તિમાં--“દેવાએ પણ કાલેદધિ અને પુષ્કરવોદધિનું જળ સમીપે છતાં પણ ધોદધિ, ક્ષીરદધિ અને ઇક્ષુરસદધિનું જળ મંગાવ્યું, તેથી તેઓએ વૃતાદિકનું સ્નાન અનાદિ રૂઢ છે એમ સ્થાપન કર્યું છે.” એમ લખેલું છે. તેથી મૂખે વાચાળ પુરૂષે દૂષિત કર્યા છતાં પણું વૃતાદિકનું સ્નાન કરાવવું યેગ્યજ છે એમ અમે માનીયે છીયે. તથા અધિવાસનું જળ મંગાવવું, છત્ર, રથભ્રમણ અને દિકપાળોની સ્થાપના એ વિગેરે કાર્યો પણ પ્રભાવનાના વિશેષ હેતુ હોવાથી પૂર્વ પુરૂ
એ આચરેલાં છે, તેમને છમસ્થાએ નિષેધ કરે એગ્ય નથી. કેમકે આગમમાં કેઈપણ ઠેકાણે તેને નિષેધ જોવામાં આવતો નથી: અહીં કેઈ શંકા કરે કેન્દ્રાદિએ આ કાર્યો કર્યા નથી, તે જ આ કાર્યોને નિષેધ જણાવે છે. આને જવાબ એ છે જે-–દેવ અને મનુષ્યને આચાર સરખો નથી. કારણ કે દેવો તે મારા પ્રથમ ઉત્પન્ન થાય તેજ વખતે ચત્ય પૂજાદિક કરે છે. અને મનુષ્યો તે યાજજીવ સુધી ત્રિકાલ પૂજા કરે છે. દેવે એકવાર એક કલ્યાણકમાં પૂજા કરે છે. અને તપસ્યા તો કરતા જ નથી, પણ મનુષ્યો તે દરેક વર્ષે તપસ્યા પૂર્વક સર્વ તીર્થકરેનાં કલ્યાણકમાં પૂજા કરે છે. તેથી મનુષ્યને મનુષ્યને વ્યાપાર કર એ જ કલ્યાણકારક છે.
વળી જિનેશ્વરના મહિમાની વૃદ્ધિ કરવી એ જ શ્રેષ્ઠ છે, પરંતુ વિદ્ધ કરે એ સારે નથી. કારણ કે કહ્યું છે કે –“નિરંતર પ્રાણવધાદિકમાં પ્રવર્તતો શ્રાવક જિનપૂજા રૂપી મેક્ષમાર્ગમાં વિદ્ધ કરનારે થાય, તો તે અંતરાય કર્મ બાંધે છે, અને તેથી કરીને તે ઈચ્છિત લાભને પામતો નથી.” આ કારણથી જ ત્રણ વીશીના જિનેશ્વ
૧૩.
