________________
સંસારને મંદ આદર થઇ સેવતાં વસુ શ્રેષ્ઠીના પુત્ર સિદ્ધની ક્યા. ( ૧૬ )
"
: આજ કાલ
આજ અથવા કાલ હું આના ત્યાગ કરૂં' એમ વિચારી મદ આદરવાળી થઈને તેને સેવે છે, તેમ ભાવશ્રાવક પણ મારે આ ( ગૃહાવાસ ) મૂકવાના જ છે’ એવા મનારથ કરતા અને કાઇ પણ કારણથી ત્યાગ નહીં કરી શકતા છતાં પણ મંદ આદરવાળા થઇને જાણે આ ગૃહાવાસ પારકા જ છે એમ જાણી તેનુ પાલન કરે છે. આવા ભાવશ્રાવક કદાચ ચારિત્રની પ્રાપ્ત ન થાય તા પણ વસુ શ્રેણીના પુત્ર સિદ્ધની જેમ કલ્યાણને અવશ્ય પામે છે.
+[@] • વસુ શ્રેષ્ઠીના પુત્ર સિદ્ધની કથા—
તગરા નામની નગરીમાં વસુ નામે શ્રેષ્ઠી હતા. તેને સેન અને સિદ્ધ નામના બે પુત્રા હતા. તેઓ સ્વભાવથી જ વિનયવાળા, ભદ્રિક ( ભેળા ), પ્રિય વચન મેાલનારા અને ધર્મની ઇચ્છાવાળા હતા. એકદા શીળચંદ્ર નામના ગુરૂની પાસે ધર્મદેશના સાંભળીને સેને દીક્ષા ગ્રહણ કરી. પર ંતુ તે ચરણુ અને કષ્ણુને વિષે અત્યંત પ્રમાદી થયા. બીજો સિદ્ધ કે જે માખાપની સેવા કરવા ઘરમાં જ રહ્યો હતા તે ) મુનિની ક્રિયાને અંગીકાર કરવા માટે ધર્મ કથાને વાંચતા હતા અને શુદ્ધ ચારિત્રની ઇચ્છાથી નિરંતર પોતાના આત્માને લાવતા હતા. તે ચિતવતા હતા કે—“ ઇંદ્રિયાનું દમન કરીને અને શરીરને પણ્ સ ઉપસર્ગી સહન કરી શકે તેવુ કરીને મારે સદ્ગુરૂની પાસે સમ્યક્ પ્રકારે ચારિત્ર અંગીકાર કરવુ` છે. જો વ્રતને અંગીકાર કર્યો પછી કાઇ પણ રીતે હું ઇંદ્રિયાના વિષયે વડે ખાધા પામીશ તે ફાળથી ચૂકેલા વાંદરની જેમ હું અત્યંત દુ:ખી થઇશ. તેથી કરીને આ મારા જીવ શુદ્ધ સાધને ક્યારે પામશે ? ’’ આ પ્રમાણે જેનું મન મનેરથ રૂપી માટા રથપર આરૂઢ થયું હતું એવા તે સિદ્ધ કાળને નિમન કરવા લાગ્યા. એકદા સેન સાધુ તે સિદ્ધને જોવા માટે તગરા
૧૧
