________________
૩૧૫.
શ્રીમાન વીરવિજયજી ચંદ્રશેખર વડ એક મે વિરતર શાખ, ચિહુ દિશ સૈન્ય વસાયજી; . . . દંપતિ મિત્ર રહ્યા વડ હેઠ, પામિ 'શિતળ છાંયજી. પુન્ય૦ ૮. સિન્ય સુભટ સૂતા સંધ્યાએ, શ્રમ હર ગઈ મધ્ય રાતિ; . દંપતિ સૂતાં ભરે નિકાએ, બોલે વ્યંતર જાંતિજી. પુન્ય ૯. મિત્ર ખડગ કર ચોક ભરતાં, સળિત તે વાત - ગેમૂખ યક્ષ ચકેસરી દેવિ, વૃક્ષે વસે દિન રાતિજી. પુન્ય. ૧૦. દેશ રાજ્ય કિંવા નહી દેવે, આ નરને નીજ તાતછે; તે દેવિ પુછે તે યક્ષ ભણે એમ.' એ છે વિખમી વાત છે. પુન્ય૧૧. આપણે એ સાધર્મિક જાણિ, વાત કÉ ઉપગારજી; કુંવર ચલ્યા પછી માતા એહની, મરણ ગઈ નિરધાર, પુન્ય' ૧૨. માત સપની વિમળા નામે, વશ્ય થયો તસ રાયજી, * * ગૂણસેન નિજ સુત રાજ્ય સ્થાપવા, કરતી બહુલ ઉપાય; પુન્ય૦ ૧૩. ચિત્રસેનને હણવા કારણ, શીખવ્યો નૃપને એમજી; , આવે કુવર તદા એ ઘડે, બેસણુ, દે પ્રેમજી. પુન્ય. ૧૪તુરંગથી ન મરે તે દરવાજે, યંત્ર પ્રગે કીધજી; ' હેઠળ જાતાં પડશે ઉપર થાશે મનોરથ સિધજી. પુન્ય ૧૫. તેથિ ન મરે તો વિશદક, એ ત્રણ આ વળી જાસજી; નારી પ્રેય સુવશે રે, કરે દધીની છાશજી. પુન્ય. ચોથી આવળી સજ્યા સૂતાં, ભય છે 'ભૂજંગનાં દેહછે; જે મૂકાશે મંત્રિ મતિથી, તે થાશે રાજા એહ. પુન્ય૦ કરી ઉપગાર વાત એ કેહેશે, તો નિજ પથ્થર રૂ૫છે; રતનસાર સુર વાત સુણીને, ધારી ઠરે મેન કૃપછી પુન્ય૦ ૧૮. પરભાતે સવિ સૈન્યશું ચલીયા, કરત અખંડ ' પ્રયાણજી; આવ્યા નિજ પુર સાંભળી સનમુખ, આવે સજજન રાણ9. પુખ્ય અશ્વથી ઉતરી તાતને નમતાં, દીયે આલિંગન રાયજી; કૃત્રિમ રહે કુશળ તે પૂછી, દુષ્ટતુરંગ ધરાય છે. પુન્ય) મિત્રે બુદ્ધિ બળે કરી રે, બીજે અમે ચઢાય; ઓચ્છવ પિળ હે આવતા યમુખ દીએ મિત ઘાય. પુન્ય -
