Raichandra Jain Kavyamala

SR No.: 011553
Original Sutra Author: N/A
Author: Mansukhlal R Mehta
Publisher: Mansukhlal Mehta Mumbai
Publication Year: 1913
Total Pages: 465
Language: Gujarati
File Size: 16 MB

Page 259

શ્રીમાન વીરવિજયજી–ધમ્પિલકુમાર. ૨૭ છે વા સુનદે નવિ રહ્યા, છરે ગયા માછીને ઘામ; જીરે પાંચ મીન લીયાં જીવતાં, જીરે આપી પરડ્યા દામ. જી. ૯. છેરે નદી કિનારે આવતાં, જીરે મત્સ્ય સુનંદને દેઈ; * છેરે દેહ શાચ કરી આવશું, જીરે ઘર જા એ લઈ. છરે ૧૦. ઉરે અતિથિ કહી શ ગ, જીરે તડેષ્ઠતાં તે દેખ; છેરે કુંવરે જળ વેહેવરાવીયાં, જીરે કરૂણું સુનંદ વિશેષ છે. ૧૧. છરે પૂછે પંથી અતિથિ મળે, છરે તે કહે જળ મહેલાત; જીરે બેદભર્યો ઘર આવીને, છરે શેઠને કહી સવિ વાત. જીરે. ૧૨. જીરે શેઠ પૂછતાં સુત કહે, જીરે કૃષ પાઠવ્યા જળ મધ્ય જીરે ક્રોધે ભર્યો શ્રેણી કહે, છરે તેણે કામે તુઝ વધ્ય. જીરે. ૧૩. જીરે વાર્યો સજને પણ નવિ રહ્યા, છરે મિથ્યાત્વી વિકરાળ; છેરે ડંડ કપાળે આ હણ્ય, જીરે મરણ લો તતકાળ. જીરે૧૪. જીરે મધ્યમ ભાવે તે મરી, જીરે વિષમવલયગિરિ માંહી; જીરે વિષમ કંદરા પલિનો, જીરે મંદર રાજા ત્યાંહી. છે. ૧૫. જીરે તસ વનમાલા વલ્લભા, અરે દંપતી પ્રીતિ અતીવ; છેરે નામેં સરલ તસ સુત થયે, છરે તેહ સુનંદને જીવ. ઓરે. ૧૬. છેરે જેવી વેળા જાગત, છરે મરણ ગયે તસ તાત; છેરે પધિપતિ પદ વાપી, જેરે મળી તસકર સંધાત. જીરે. ૧૭. જીરે એક દિન શસ્ત્ર ધરી ગ, જીરે પાલ્યથકી નહીં દર; જીરે મારગથી ભૂલા નરા, રે કૃશતનું તેજ પ્રચૂર. જીરે. ૧૮.
થે જિહાં તિહાં ફરત નિરાયુધા, જીરે દેખી ગયો તસ પાસ; છેરે સરલ કુંવર સરલે નમે, જીરે ધર્મલાભ દિએ તાસ. જીરે૧૯ છેરે સરલ કહે તમે કોણ છે, છરે રહેવું જવું કીએ દેશ, જીરે તે કહે અમે અણગાર છુ, જીરે થાનક ધર્મ વિશેષ. જીરે ૨૦. જીરે જાવું રહતી , જીરે ભૂલા પડ્યા અમેં આજ; જીરે સરલ કહે એણે મારગે, છરે જાઓ સુ મહારાજ. જીરે ૨૧. છેરે પણ કહે ધર્મ તણે વિધિ, જીરે મુનિ કહેસુણએ કુમાર; છેરે ધર્મ તે પરને ન દુખ દુએ, છરે એમ કહી કરત વિહાર. જીરે ૨૨. જીરે પલિપતિ પા ગ, છરે એક દિન ગામને ઘાત;