Page Text
________________
શ્રીમાન્ વીરવિજયજી.———મ્મિલકુમાર.
સુ૦ ૯.
પરતટથી શ્રીદત્ત આવીયા, સુરુતિજ ઘર લખમી બહુ લાવીએ; A સસરા ઘર સ્ત્રી તેઙણુ ગયેા, સુ॰ પતિ દેખી જયસર દુઃખ થયા. કહે સખીને ધ્રુવે કિડાં જાઇશુ, સુ॰ ચિંતાપન્નગિયે ચિત્ત ક્યું; સુર કપટે મધુરૅ વચને હસી, સુ॰ નિશિ શયન પતિ પાસે વસી. સુ૦ ૧૦. શ્રીદત્તવચન અમૃત ઘડા, સુ” સા ચિતે વળગ્યા ઝાંપડા; સુ - ગુરૂ પ્રેમ વચન શિક્ષા કહે, સુ॰ શિષ્ય વિરેચન ધા લહે. સુ૦ ૧૬. અણુખાલી પતિ નિદ્રા વરી, સુ॰ તત્ર ઉડી ચાલી જયસિરી; સખી ધર જાવા માર્ગ ચડી,સુ॰ એક ચાર તણી તે ચાલ્યા પૂઠે સજ થઇ, સુ॰ સા ચહુટામાં - જે નથુ તિહાં મેળેા હતા, સુ॰ ઘણી વાર થઈ તે ધર જતા. એક રાજપુરૂષ કાઇ સ્ત્રી હન્થેા,સુ॰ તિહાં તે દ્દિન તેણે મેળેા કર્યા; કાટવાળ હણે તસ તીથી, સુ॰ ચાર બ્રાંતે ગયા તે જીવથી. દેખી પણ સા કામાતુરી, સુ॰ કરે આલિંગન ઉપર પરી; ગળે વળગી મુખચુંબન કરે,સુ॰ જીએ ચેર એ કુલટા શું કરે. તિહાં તરૂ ઉપર એક ભૃતહુઁ, સુ॰ ચિતે એદ્ધને વળગી પડુ; કુલટાની હાંશ પુરી કરૂ, સુ ચિંતી મુડદામાં સંચર્યું. કરે ભેગ પ્રિયા અનુકૂળથી, સુ॰ નાક કરડી ખાધું મૂળથી; ચિત્તે ખુચ્ચી આ શુ થયું, સુ॰ તે મૃતકશ ભુત ઊડી ગયું. રૂધિરે ચૂતી સુખી ઘર ગઇ, સુ॰ સખીને જણવી જેવી થઈ; - ઘર આવી પતિશુ સાવતી, સુરૂ ઉડી પેાકારી રાવતી. તસ્કર જોઇ પાછા વળ્યા, સુ॰ સવિ લાક તિહાં ભેગા મળ્યા; ત્રિંગ પાપી કેણે શિખાવિયા, સુ॰ જઇ રાજદુવારે' જાવિયેા. શ્રીદત્તે કલક ક્રિયા અતિ, સુરુ અમ બૅટી જગમાં મહા સતી; • નૃપને મન વાત ખરી વશી, સુ• શ્રીદત્તને બાંધ્યા તિહાં કી તવ ચાર તિહાં પાસે રહી, સુ॰ જેવી દીડી તેહવી કહી; સાથે વિ જૂઠ નસાવિયા, સુ॰ સરપાવ શ્રીદત્તને નૃપે ક્રિયે ગર્દભ એસારી સતી, સુ॰ ઘર ઘર ફેરવતા ભુપતિ; જે રમણી સંગે ચિયા, સુ॰ ધન આપી તે જગ નાચિયા.
*
નજરે પડી. પૂર્વે ગઈ;
૯
સુ
સુ૦ ૧૨.
સુ॰
૩૦ ૧૩.
સુ
સુ૦ ૧૪.
સુ॰
સુ૦ ૧૫.
સુ
સુ૦ ૧૬.
સુ
સુ૦ ૧૭.
સુ॰
સુ ૧૮.
સુ
સુ॰ ૧૯
સુ
સુ૦ ૨૦.
સુ॰
સુ૦ ૨૬
સુ
સુ૦ ૨૨.
| SR No. | 011553 |
| Book Title | Raichandra Jain Kavyamala |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Mansukhlal R Mehta |
| Publisher | Mansukhlal Mehta Mumbai |
| Publication Year | 1913 |
| Total Pages | 465 |
| Language | Gujarati |
| Classification | |
| File Size | 16 MB |