Jain Katha Ratna Kosh Part 05

SR No.: 010250
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1891
Total Pages: 401
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 44 MB

Page 32

२० जैनकथा रत्नकोष नाग पाचमो. नायें करी (सुरः के०) देव (किं के ) युं (न के० ) नहिं (अजनि के०) थयो. अर्थात् थयोज? एटले सेडुकब्राह्मण वातें करी कुष्टी थयो ब तो जलजल करतो मरण पाम्यो तेणे करीने तेने कोई वावमां देडकानो अवतार श्राव्यो. तेने लोकोना कहेवाथकी श्रीवीरनगवाननी स्तुति सांजली ने जातिस्मरण उत्पन्न थयुं तेथी श्रीवीरनगवानने नमस्कार करवा चाल्यो तेटलामां रस्तामां घोडाना पगमां आववाथी ते नमन करवानीश्बा सहित मरण पामवाथी प्रधान देवता गुं थयो नहि ? अर्थात् थयोज ॥
आहिं दृष्टांत कहे जे. (कल्पमः के) कल्पवृदनु, (स्मरणतोपि के०) स्मरण करवा थकी पण (फलाय के० ) फलने माटे (किं के०) झुं (न के० ) न होय अर्थात् होय. वली बीजो दृष्टांत कहे जे के (वा के) वली (पार्वे पि के०) पडखामा रहेली एवी (मृगमदः के० ) कस्तूरी ते (किं के०) सुं ( सौरनाय के०) सुंगध माटे (नहि के०) न होय. ना हो. यज. अर्थात् कस्तूरी पडखे पडी होय तो पण सुगंधने थापे ले. अनेक स्पद पण स्मरण करवाथी वांडित फल आपे . तेम नगवानने नम वानी वा पण देवपणाने आपे एमां आश्चर्य नथी॥ १७ ॥
हवे आहिं दर्डरांग देवनो दृष्टांत होवाथी तेनी कथा कहे जे. एक दिवस श्रीवीरनगवान् वैजारगिरिने विषे समोसस्या त्यां सर्वलोक वंदन करवाने गया. ए अवसरने विषे प्रतोलीपालक बुदित एवो सेडुक नामना ब्राह्मणने वडां आपी ते ठेकाणे ते सेडुकने राखीने सर्वलोक प्रनुने वांदवा गया. पडी ते सेडुक ब्राह्मण बीजे स्थानकें जवाने असम र्थ होतो हवो. पण तृषा लागवाथी मरण पामीने आगल रहेली वाव्यने विपे देडको थयो. ते वाव्यमां जल जरवा आवेली एवी श्राविकाना मुखथी श्रीवीरनगवान् आव्या एम सांजलीने जातिस्मरण ज्ञान उपनुं तेवारें वीर नगवानने वांदवाने देडको चाल्यो रस्तामां श्रेणिकराजाना घोडानी खरी थी चंपा देडको मरण पाम्यो त्यांथी ते दर्डरांगनामनो देव थयो पढ़ी ते देवें महोटी नदि सहित श्रीवीरनगवान पासे आवीने वंदन कयुं ॥१७॥ ध्यातः परोदेपि जिनस्त्रिशुध्या, जीर्णानिधश्रेष्टिवदिष्टसिध्यै ॥ सिंधुप्रर-क्ष्य कुमुदौघलदम्य, चकोरतुष्टयै विधुरभ्रगोपि॥१॥