Page Text
________________
તવારીખની તેજછાયા
૦૧ પ્રભુવીર જેવા તીર્થકર મળવા છતાંય ધર્મ ગુમાવ્યો, માનવભવ એકાંતમાં ઘેર બોલાવી તેમના ભોળા સ્વભાવનો ગેરલાભ ઉઠાવી ગુમાવ્યો તેનું પારાવાર દુઃખ થયું. તરત જ ચેતી જઈને પ્રશંસાને વિષયેચ્છા પ્રગટ કરી હતી છતાંય પોતે નપુંસક છે તેવું સફેદ પણ નાપસંદ કરી છઠ્ઠના પારણે છઠું તથા પારણામાં વાવનું જ જૂઠ બોલી બ્રહ્મચર્ય રહ્યું જે હકીકતમાં ખોટું પણ સાચા મેલ-પરસેવાથી બગડેલ દૂષિત પાણી વાપરવાનો અભિગ્રહ બોલવાથી વિશેષ ગણાય છે. સ્ત્રીની માયા સામે આત્મગુણોની પણ કર્યો. તેટલામાં પ્રભુ મહાવીર પાછા તે જ રસ્તેથી વિચરણ રક્ષા કરવા કરવી પડતી માયાને શાસ્ત્રમાં નોમાયા ગણાવાઈ છે. કરતાં રાજગૃહિ પધાર્યા, સમવસરણ રચાયું. રાજા શ્રેણિક પણ
સુદર્શન સ્વરૂપવાન, સંપત્તિવાન અને ગુણવાન હતા. ઘોડે બેસી પ્રભુજીની દેશના સુણવા નીકળ્યા. દેડકો પણ ઠેકડા
ગ ઠકડા મનોરમા પત્નીમાં પણ સંતોષ વ્રતધારી હતા. છતાંય ભોગકર્મથી મારતા દેશના સાભળવા નીકળી પડયા, પણ યોગાનુયોગ છ સંતાનોના પિતા બન્યા. કપિલાને ઇન્દ્ર મહોત્સવ સમયે જ્યારે શ્રેણિકરાજના અશ્વના ડાબા પગની નીચે કચડાઈ મૃત્યુ પામી
રાણી અભયા પાસેથી તેના પુરુષત્વનો ખ્યાલ આવ્યો ત્યારે ગયો. પ્રભુમિલન, દેશના-શ્રવણ તથા તપભાવના બધુંય અધૂરું
છેતરાયેલી તેણીએ છંછેડાઈને રાણીને પણ ઉશ્કેરી. પોતાની ગુપ્ત રહી ગયું અને આયુ પૂરું થઈ ગયું.
વાત રાણી પાસે જાહેર કરી દેતાં ને શરમાણી, કારણ કે રાણી છતાંય શુભ ધ્યાનમાં હોવાથી ગુમાવેલ માનવભવના સાથે પ્રીત-સગાઈવાળી સખાઈ હતી. કુદરત પણ કમાલ કરે છે, બદલે સીધા પ્રથમ દેવલોકે દરાંક દેવ તરીકે જન્મ પામ્યો. કે સુદર્શન અને પુરોહિત બે મિત્રો, જ્યારે પુરોહિત પત્ની કપિલા ત્યાંના ચાર પલ્યોપમનું આયુષ્ય ભોગવી તેમનો આત્મા અને રાણી અભયા બહેનપણીઓ. બધાયના વિકારનો શિકાર મહાવિદેહમાંથી માનવભવ મેળવી મોક્ષે પણ જશે. તેજ દેવાત્મા સુદર્શન જ બન્યા, અને અભયાએ તો ગર્વિણી બની કપિલાને જયારે પ્રભુ વીરના ઉપકારને સ્મરી દેશનામાં આવ્યો. ત્યારે કૌતુક દેખાડવા સુદર્શના શ્રેષ્ઠીને કૌમુદી ઉત્સવના દિવસે જ ચાલુ તેના રૂપની કાંતિ-સમૃદ્ધિ દેખી શ્રેણિક રાજે પ્રશ્ન કરેલ, જેના પૌષધમાં જ રાજાની ગેરહાજરી સમયે યુક્તિપૂર્વક મૂર્તિની જેમ જવાબમાં પ્રભુજીએ શ્રેણિકને નંદમણિકારનો ભવ જણાવ્યો. ઢાંકીને ઉપડાવ્યા. દાસીને આઘીપાછી કરી પોતે સુદર્શન શ્રેષ્ઠીને | ગમે તેમ પણ શ્રાવકજીવનના સામાયિક પ્રતિકમણ
રાતભર કામયાતનાઓ આપી. બધીય રીતે અનુકૂળ છતાંય પૌષધ લેખે લાગ્યાં.
બ્રહ્મચર્ય વ્રતરક્ષા હેતુને પરસ્ત્રીગમનના નરકગામી પાપના ભયે
સુદર્શન ટસના મસ ન થયા. અનુકૂળ ઉપસર્ગને કાયોત્સર્ગ અને ૨૭ સદાચારની શ્રેષ્ઠ મૂર્તિ : સુદર્શન
અણસણમાં લઈ ગયા. અભયાદ્વારા ભયજનક સ્થિતિમાં રાજાના પ્રભુનું શાસન પામેલાના શીલ-સદાચાર, વ્રત–નિયમ, કોપથી બચવા જ્યારે શીલભંગનો સાવ જૂઠો આક્ષેપ સાથે આવ્યો જીવન-કવન બધુંય અવલ હોય તે સ્વાભાવિક છે. કારણ કે ત્યારે પણ અબલા રાણી અભયાને અભયદાન આપવા કલંક જિનેશ્વર પરમાત્માનું શાસન જ લૌકિક નહિ અલૌકિક છે. અને માથે આવવા દીધું પણ સત્યવ્રતને પણ ટકાવવા મૌન રાખ્યું. તેમાંય અમુક નરબંકાઓના જીવન પ્રસંગો મોઢેથી આશ્ચર્યનો સંયમી સાધુના પાંચેય મહાવ્રતોની રક્ષા જેમ સુદર્શન શ્રેષ્ઠીએ અવાજ કઢાવી દે તેવા હોય છે.
કર્મોદયે વિચિત્ર કલંક સ્થિતિ વચ્ચે પણ ધર્મલેશ્યા ન ગુમાવી. પ્રભુ વીરના સમકાલિન શ્રાવક સુદર્શનની જીવનગાથા
બલ્ક સ્થિતપ્રજ્ઞતાનો પરિચય આપ્યો. અંતે રાજા દ્વારા તે મૌનને અહિંસા-સત્ય-અચૌર્ય-બ્રહ્મચર્ય અને અપરિગ્રહનો સરવાળો હતો. જે વ્યભિચારનું લક્ષણ ઠરાવી જ્યારે ગામ આખાયમાં બદનામ પોતે ગૃહસ્થ પણ પ્રભુની કૃપાએ એવી સાધુતા ખીલી હતી કે
ની સાધતા ખીલી હતી કે કરી શૂળીની સજા ફટકારાઈ ત્યારે પ્રતિવ્રતા નારી મનોરમાએ તેમનું નામ તેમના રૂપથી નહિ પણ શીલથી ખ્યાતનામ હતું. * પતિના શાલ સદાચારના દ્રઢ શ્રદ્ધા પ્રગટાવી પતિને કાઉસગ્ગ
5 અને અણસણની આરાધનાનું બળ આપ્યું. શીલપ્રેમી સુદર્શને વ્રતધારી, સત્યશાળી, પ્રભાવશાળી તેઓ સદ્ગતિ પામી ગયા છે.
નવકારનું શરણ લીધું. જ્યાં નવકાર જપ ને શીલનો તપ હોય તેમના જીવનની વિશેષતાઓ સ્પર્શવા જેવી છે.
ત્યાં બાકી શું રહે? શૂળી તૂટી ગઈ. સુદર્શન માટે દેવતાઈ સુવર્ણ ચંપાનગરીના રાજા દધિવાહનની રાણી અભયાએ તેમને
સિંહાસન હતું. બ્રહ્મચર્ય વ્રતનો ચમત્કાર હતો. રાણી અભયા
પરદેશે ચાલી ગઈ. રાજા શરમાઈ ગયો, છતાંય ઉદારમના શીલભ્રષ્ટ કરવા નિષ્ફળ પ્રયાસ કર્યો તે પૂર્વે જ તેઓ તેવી જ
સુદર્શને રાજાને મિચ્છામિ દુક્કડમૂથી ખમાવ્યા. આવા આત્માઓ પરીક્ષામાંથી ઉત્તીર્ણ થઈ ગયા હતા. કારણ કે ગુણાનુરાગી
સદ્ગતિ ન પામે તો કોણ પામે? રાજપુરોહિતની વાસનાભરી કપિલા પત્નીએ પણ સુદર્શનને દ
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 004514 |
| Book Title | Chaturvidha Sangha Tawarikhni Tejchhaya |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Nandlal B Devluk |
| Publisher | Arihant Prakashan |
| Publication Year | 2005 |
| Total Pages | 1028 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati, History, & Society |
| File Size | 44 MB |