________________
[ ૧૦ ] પમાડવાના સ્વભાવવાળી મુંબઈ નગરી શું મેહમાં નાખી શકે ? ન જ નાખી શકે. ૨૫. हृद्दाळमस्यासममाविरासीत्, सत्कर्मणि प्रत्युत तत्पुरीतः। बाह्याद्यतः सुन्दरतादिदृश्यात्, चलेन्न चित्तं महतां कदापि ॥२६
તે નગરી-મુંબઈમાં રહેવા છતાં ઊલટું શુભ કાર્યમાં તે ઓધવજીભાઈના હૃદયની દઢતા પ્રગટી, કારણ કે બહારની સુંદરતા આદિ દથી–દેખાથી મહાત્મા પુરુષનું મન કદી. પણ ચળાયમાન થતું નથી. ૨૬. तस्याग्रतो भाविविरक्तभावात, संसारकार्याणि कथं भवेयुः ? व्यामोहकानीति प्रवृत्तिरासीत्, गृहेऽपि चित्तस्य ममत्वहीना ॥२७
ઉત્તરાવસ્થામાં વૈરાગ્યદશાને પ્રાપ્ત કરી સંસારને ત્યાગ કરનાર છે તેથી તેમને સંસાર સંબંધી કાર્યો મેહ ઉપજાવનારા કેમ થઈ શકે ? આ કારણથી ઘરમાં પણ તેમના ચિત્તની પ્રવૃત્તિ મમત્વ વગરની હતી. ર૭. कुटुम्बवृद्धेस्तु तदावभूतां, गोविन्दजिच्चापसीनामधेयौ।। सुभ्रातरावस्य चतस्र आसन्, भगिन्य आराधितजैनधर्माः॥२८॥
કુટુંબની વૃદ્ધિને લીધે ઓધવજીભાઈને ગોવીંદજી અને ચા પી એવા નામવાળા બે ભાઈ તથા ચાર બહેને હતી. એ ભાઈ તથા બહેને સર્વે શ્રી જૈનધર્મનું આરાધન કરનાર હતાં. (રાગદ્વેષરૂપી કર્મ શત્રુઓને જય કરવાથી વીતરાગ થયેલા દેવાધિદેવ તીર્થકરોએ પ્રરૂપેલે અહિંસાપ્રધાન ધર્મ તે જૈનધર્મ કહેવાય છે.) ૨૮.
